Şaşırdık mı!

Bunun nedeni de çok açık; Yusuf gibi genç değerleri yetiştirmek, Onur gibi maç çevirebilecek üst düzey oyuncular transfer etmek yerine, ha bire “kupamız, kupamız” diye takılır, taraftarlarının arzu ettiği kadroları kurmazsan, o kupadan mahrum geçirilen daha nice sezonlar yaşatırsın taraftarına!

Fenerbahçe bu kadar kapanacağını hiç de ummadığı rakibine karşı, doğrusu iyi fırsatlar yakaladı ilk yarıda. Kolay değil çünkü dört stoperle kapanan, kanatlarını ve orta oyuncularını da en içeri gömen bir rakibe karşı gol yollarını açabilmek. Hele kanatları yeterince kullanamayıp, bir de çok önemli yerlerde bireysel hatalarla top
kaybedince, iyice zor olur öne geçebilecek golü üretebilmek.

İkinci yarıda aynı şekilde devam edince Ersun Yanal dördüncü forvetini de oyuna aldı. Çünkü oyun aynı hedefe koşan iki takımın mücadelesi değil, çok daha farklı ve şaşırtıcı bir şeydi. Belki de tarih boyunca, bir taraf diğerine karşı hiç bu kadar ezilmemişti! Bir forveti daha olsa onu da alırdı oyuna Yanal, o kadardı yani! Şaka değil, Volkan’ın eline, daha doğrusu kucağına gelen tek top Giray’ın kafasıyla gönderilendi.

Onur’a tribünden çakmak atanlar kesinlikle Fenerbahçeli değildi. Maç sonunda kavgaya tutuşanlar ise sporcu gibi davranmayan itidalsizlerdi. Göçek de hakem...