Sağolun

Yerden oynamak, karşılaşmadan iki gün önce öğrendiğimiz, ilk Fatih Terim emriydi. Kağıt üzerinde yüksek görünen rakibe karşı birinci derecedeki tedbirdi. Ne ilgiçtir ki; milliler neredeyse yarım saat topu yere indiremedi...
Kasım ayı gelmiş, birkaç formda adam kalmış zaten elimizde. İklim ve bilim gereği. Gökhan Gönül, Gökdeniz ve Mehmet Yıldız formdakilerin önde gelenleri. Peki neredeler; kulübede. İbrahim Kaş’ın sakatlanması, bir Fatih Terim şansı mı ne!
Gökhan Gönül’den sonra rahatladı sanki, o dakikaya kadar darmadağındı sağ kanat, Hamit ve top yekün Türkiye!..
Hakan Balta solda, yani ters tarafta Gökhan’a eşlik ederken, orta alanda hatta stoperde, hatta gol çizgisinde Aurelio oynuyordu. Emre, onun için çok kolay ve sıradan olan gol vuruşuna kadar, kendinden beklenenin uzağında duruyordu. Sonra o da katıldı mücadeleye. Gol sonrası, eski günleri aklına geldi belki de...En geride, kale çizgisinin, filelerin hemen önünde, dün akşamki galibiyetin mimarlarından biri vardı kalede. Üç kez karşı karşıya, gol olabilecek vuruşları kurtararak yıldızlaştı. Zaman zaman sorun yaşadığı, dün akşam ise hiç sektirmediği yan toplar da cabası...
Bu satırları yazan başta olmak üzere; kim ne derse desin, kendi düşen kendi kalktı yerden. Şimdi, lafı eveleyip, gevelemeden 2002 Dünya Kupası’nı hatırlayıp, 2008 Haziran’ı için hayal kurma zamanı...