Plastik jeton!

Perşembe akşamından kalan kızgınlığım geçti Fenerbahçe futbol takımına. Bir Türkiye maçında, bir Süper Lig rakibini daha gördükten sonra; fazla kızmamak gerek, Avrupa’nın sıradanı karşısında bile feleğini şaşırana. ‘Böyle başa, böyle tarak’ anlayanlara... Hepsi bir yana; aslında iyi oynamıyor Sarı Kanaryalar, bunca ayrıcalığa ve farka rağmen. Rakip kolay teslim olursa, ne ala! İkinci devrenin başından bu yana, kazandığı karşılaşmalar dahil, anlık patlamalar dışında, oturmuş, sistemli, iyi ve çağdaş bir ekip görüntüsü çizemiyor. Genellikle bireysel yetenekleriyle hedefe ilerliyor. Bu kez de ‘Yağ var, un var, şeker var...’ sözü akıllara geliyor!.. Önder, Ümit, klasik Aurelio, klasik Alex... Türkiye gerçeği dün Kadıköy’de bir kez daha gözler önündeydi. Daum, Selçuk’u alkışlatmak için bir dakikalığına bile almasa da oyuna, takım arkadaşları her golden sonra ona koşarak, hem kendini bilmezlere mesaj hem de iyi bir ter idmanı verdi!.. Sonuçta; perşembenin mutsuzu Fenerbahçe, sarı-kırmızılı rakibi bulunca Kadıköy’de, titredi ve kendine geldi...