Öyle saf öyle temiz!

Ankaraspor, MKE Ankaragücü ile aynı ligde oynayamıyorsa, her şey bir tarafa, bir kısmı lig usulü ile oynanan Fortis Türkiye Kupası’nda da oynayamaz. Ancak, bizde oynar.

Oynatırlar!

Yani, ligde yatabilir de biri diğerine ya da sakatlar kardeşinin rakibi olan oyuncuyu, ancak söz konusu kupa olunca, bu durum söz konusu bile olamaz!

Sokaktaki adama sorsanız “asıl Ankaragücü düşürülmeliydi” lafını eder.

Çok basit mantıkla “bunlar taraftar desteği, gücü, geçmişi olan Ankaragücü ile bir şeyler yapmak için, yapmadılar mı bu yaptıklarını; yaptıkları neyse eğer” der...

Ediz Ankaraspor’da, Zitouni ona rakipken Gaziantepspor’da gördüğü kartlar için cezalı durumuna düşer dokuzuncu haftada, toplam dörder sarı kartla. Rakip takım oyuncularının attığı goller de sayılır ilk dört haftadaki, ancak Ankarasporlu futbolcularınki sayılmaz! En azından hiçbir tarihçi ya da istatistikçi, o golleri koymak için yer bulamaz!

Aslında bulur da; yazmak, söylemek, yakışık almaz!

Görülen sarılar, kırmızılar geçerli kabul edilir de, Antalyaspor, Gaziantepspor ve Gençlerbirliği’nin bu durumun oluşmasından önceki kayıpları kabul olamaz.

Şiddetle karşı çıkılacağından, ortalık iyice karışacağından; ‘suç varsa’ ondan öncekiler de alınır kapsama alanına.

Niye; ‘sus varsa’ susulsun diye!

Akıl, sır ve ehliyetler bizde bu gibi durularda ilmen makbul bulunmaz!

İşte bu bizim hikayemiz; öyle saf, öyle temiz...

Şarkı sözüydü değil mi? Hadi, hep beraber söyleyelim, süperliğimiz için...