Olasılık!

Karşılaşma başladığında, sanki Fenerbahçe oynayacakmış gibi bir hava oluştu genelimizde. Hani gerideki paslarına çok alışık olduğumuz takım, ileri de gidecekmiş gibi geldi, nedense!
Tamam, Emre çok top kaybediyor, Carlos babasının çiftliğinde koşturuyor, Güiza Hakan Şükür’den daha fazla koşuyor olsa da bilinçsizce, bir ışık yanmıştı içimizde.
Sonra, Porto’nun hızlı ve kararlı ani çıkışları biraz getirdi bizi kendimize. Sonra, Lisandro 19. dakikada, Volkan’ın yumruk yerine okşamayı tercih ettiği bir anda, elimizi, yüzümüzü yıkadı ve “günaydın” dedi Sarı-Lacivertiler hepimize.
Geç de olsa, uyandık. Az önce bizi umutlandıran takım, aslında çok tanıdık; sezonun peklik çekeni değil miydi! Neden böylesine, temelsiz, gereksiz umutlandık!
Hakan Şükür’den daha çok koşan Güiza, ondan daha verimsiz bir golcü mü yoksa! Hakan ne kadar çok gol attı, oysa. Carlos gerçekten emekli mi! Emre, ikinci sakatlık baharı için mi, geri döndü! Dede’nin disiplini, arabeskbahçe’ye fazla mı geldi! Deivid çıktı, 77’de Burak oyuna girdi ve artık fazla deşilmemesi gereken maç, o anda bitti.
Neyse, Arsenal’in Kiev’i yendiği haberi geldi. Hala bir ümit var yani. Olur ya, bu takım, gider Ukrayna’da bir şeyler yapar ve kulvar değiştirir belki. İnansak da var bu olasılık, inanmasak da...