Ne olursan ol, gel!

Başka türlü izah edilemez, dört maçtır kontrollü, disiplinli ve hatta takır takır top oynayan, koşan, savaşan bir takımın ilk yarıdaki umursamaz durgunluğu. Kimse boşuna iddia etmesin, “Bu PSV maçının yorgunluğu” diye. Yorgunluk başka bir şey, sarhoşluk başka. Tıpkı dün ilk yarıdaki Fenerbahçeliler gibi; hiç bir şey umrunda olmaz insanın, körkütük sarhoşsa...Selçuk, Aurelio, Appiah gibi ağır işçileri bile mücadele etmediğinden, kalbur gibiydi orta sahası Fenerbahçe’nin karşılaşmanın ilk yarısında. Sonra, soyunma odasında yüzlerini yıkadılar iyice ve kendilerine geldiler. En azından ellerinden geldiğince mücadele ettiler.Özgüç Türkalp’in, Anelka’nın Özden’e yaptığı bariz faulü es geçmesiyle zaten kontrolü ele aldıkları oyunda, 2 gol geriden de gelseler üç puan için iyice ümitlendiler. Ümitlerine yağ süren ise Konyasporlular’dı. Sanki ilk kez bir hakem hatasıyla gol olmuş gibi dünya üzerinde, Konyasporlular aşırı sinirlendi ve dağıldı. Sen 2-1 öndesin be profesyonel kardeşim, mücadelene devam etsene. Böylesine bezgin bulmuşken ve savunmasında iki kişi kalmışken rakibin, sinirlerine hakim olup skoru korusana ya da 3., 4. gole gitsene...Sen kendini dağıtırsan, zaten senden üstün olan Fenerbahçe de eliyle koluyla faulüyle ne olursa olur gelir üstüne ve tuzla buz eder seni. Bu maç geride kaldı ancak, Aykut Kocaman gibi sakin bir sportmenin takımı, bu disiplinsizliğe acil bir çözüm üretmeli...