Ne oldu can!

Derbi maçı öncesi ne diyor ‘büyük yürüyüş’ün bir numaralı savunucularından Hasan Ali, “Fenerbahçeli futbolcular, namus maçına çıkıyor artık. Evet, namus maçına”.
Futbol, sadece futbol değil miydi! “Futbol hayat-memat meselesidir” diyenlere karşı çıkanlardan değil miydik biz!
Futbolu, spor ya da bir oyun olarak görmüyor muyduk! Fenerbahçe Spor Kulübü’nün tüzüğünü, son yıllardaki gelişimini ikide bir övgüyle gündeme getirmiyor muyduk! Tesisleşmeye, misyona, vizyona, altı-üstü yapılanmaya ve duruşlara karşı yürüyüşlere verilen desteğe ne oldu can! Eğri-büğrü mü konuşuyor, paylaşıyor, dik gibi görünüp, yamuk ya da temelsiz mi duruyorduk!
Hasan Ali için, bir namus meselesiyse futbol, boşuna aynı yürüyüşe kalem çalmışız bu güne kadar! Boşuna konuşmuş, dinlemişiz aynı davanın savunucuları gibi!
“En küçük bir dikkatsizlik, en küçük ama kritik bir hata bile onları hayatları boyunca töhmet altında bırakacaktır” cinnetiyle de devam ediyor yazısına Hasan Ali. Okurken, sırtı terliyor insanın. “O mu yazdı gerçekten?” diye kuşkuya kapılıyor, ister istemez...
Yani, Fenerbahçe, Beşiktaş’a yenilecek ve o karşılaşmada hata yapan sporcular, (hadi sporcu deyimini de es geçelim) profesyoneller, töhmet altında kalacaklar sonsuza kadar! Nasıl bir anlayış ve yaklaşımdır bu! Nasıl bir yürüyüştür örnek alınası ya da nasıl bir cinnettir! Nefretse; neye, kime karşıdır ve neden bir volkan gibi patlamış, lav olup akmıştır kaleminden!
2005-2006 sezonunda, Fenerbahçe’nin şampiyonluğu kaybettiği, o unutulmaz ve gerçek Fenerbahçeliler için belki de en onurlu geceye-geleceğe neden olan; bir hafta önce Beşiktaş’ın Galatasaray’a yenilmesi midir, yoksa Sarı-Lacivertli futbol takımının Yeşil-Siyahlı rakibini yenememesi midir! Bu kaos mu cinnetin temelidir, yoksa “lig sizin, kupa bizim” küçüklüğü mü!
Pazar akşamı oynanacak derbi, Beşiktaş için şampiyonluk yolunda üç puan alınması gereken bir maç, Fenerbahçe içinse sadece prestij meselesidir. Namus veya hayatla uzaktan ya da yakından ilgili bir şey asla değildir.
Çok iyi tanıdığımızı sanmasak ve o tanıdığımızı sandığımız Hasan Ali olmasa, bu güne kadar birçoklarına yaptığımız gibi, yazdıklarını kale almazdık; ki almayız da zaten bundan sonra...