Kötü bir maçtı

İlk bakışta şöyle bir cümle kurulabilir dün akşamki maç için, “Bursaspor fırtına gibi girdi karşılaşmaya”. Ancak bunun devamını getirmek eziyet verici olabilir. Çünkü, desteklemek için iddiayı biraz da pozisyon gerekir hatırlanıp, anlatılabilecek; yakalanan, kullanılamayan, falan, filan...
Oysa, uzatmanın son dakikasında Bilica-Selçuk anlaşmazlığından kaynaklananı çıkartırsak hesaplardan, elle tutulabilir veya parmakla sayılabilir hiç pozisyonu yoktu neredeyse Yeşil-Beyazlılar’ın.

Diğer taraftaki, yani misafir konumundaki ise, ev sahibinin aksine hızlı değil, ağır ağır takılıyordu yine. En geriden en ileriye, hatta belli bir süre ilerideyken bile ağırdan alıyordu Sarı-Lacivertliler oyunu. Alex ekstralarla hızlandırmaya, gol sayısını arttırmaya çalışsa da inatla nafile. Başta Güiza, sonra Kazım, en sonunda da Deivid ayak uyduramıyorlardı büyük ustaya bir türlü.

Yürüye yürüye ele geçirilip Güiza ile heba edilenler bir yana, ani ataklarla az adamla yakaladıklarında bile rakip savunmayı, iki ayakla bir topu doğrultamıyorlardı. ‘Maaşallah Güiza’, geçen sezonki saç-baş yolduran oyunlarını hatırlatttı... 24 ile 32. dakikalar arasında Fenerbahçeli futbolcuların gördüğü ve çokca itiraz ettikleri, dört sarı kartta da Deniz Çoban haklıydı. Deniz Çoban böylesine doğru ve düzgün maçlar yönettikçe, onun yönetiminde daha çok şey öğrenecek ve hizaya gelecekler, eyyamcılara çok alışık Türkcell Süper Lig futbolcuları. Son iki sezonun en iyi hakeminin en büyük şanssızlığı ise, yardımcıları...