Kaptan Tuncay

Beceri, şans, azim, mücadele, hakem gibi bir çok etken var çünkü, bu oyunun içinde. Örneğin, dünün yardım engelli yardımcıları var. Nobre’nin golünde, aktif alandaki Luciano’nun ofsaytını çözemeyen, Trabzonspor’un tamamı Rüştü’den dönen üç atağına hatalı bayraklar kaldıran sözde yardımcılar... Futbol böyle bir oyun işte: Durarak oynasan da, organize olmakta zorlansan da, sadece kaleci faktörüyle tüm tehlikeleri savuşturabiliyor, ‘Duran top’ klasiğiyle neredeyse tehlike yaratmadan öne geçebiliyorsun. Futbol böyle bir oyun işte: Alex, Anelka gibileri birkaç çalımla seni avutabiliyor, Tuncay, Serkan, Önder, Selçuk, Aurelio bir tarafını da yırtsa memnun kalamıyorsun... Oysa, bu zor beğenilen isimlerdi dün akşam Fenerbahçe’ye üç puanı getiren. Önder, Luciano kola kol, bacağa bacak, havadan, karadan... Serkan, Deniz yatarak, kayarak, ortadan, yandan... Selçuk, Aurelio rakibi bozarak, kimi zaman bozduğunu tekrar rakibe iade ederek çaktırmadan... Çok çalıştılar ve kazandılar. TUNCAY ise, büyük harflerle yazılması gereken ismiydi dünkü kapışmanın. Bu kadar yürek, bu kadar ciğer ve nefes olur ancak bir sporcuda. Bu kadar geri gelip top kazanır ve bu kadar ileri taşır bir futbolcu takımını. Varsın yanlış pasları olsun, varsın bazen savrulsun. Tuncay böyle oynadıkça Türk futbolunun kazancı ve unutulmazı olacak. Fenerbahçeliler “Luciano cezalı mı haftaya?” diye sordular maçtan sonra. Evet o cezalı, ancak KAPTAN oynayacak...