Josico'nun dedesi

İlk onbirde Josico’yu gördüğümüzde “işte Dede farkı” dedik biz de, büyük çoğunlukla birlikte. Böyle bir seçim, ancak onun kadar tecrübeli ve sağlıklı düşünebilen biri tarafından yapılabilirdi. Josico gibi, kadroya dahil edildiğinden bu yana anormal katkıda bulunmuş, istikrar abidesi bir İspanyol varken, Deniz’in yeri tabii ki kulübedeydi. Zaten Selçuk-Deniz ikilisi daha önce kaç kez yan yana oynamış ve başarılı olmuştu ki. Josico en akıllıca tercihti...
Bu tercih, özellikle ilk yarıda çok açık görüldüğü üzere, Selçuk’a da iyi gelmişti. Pas hatası konusunda uzun süredir görmediğimiz dağınıklık içindeydi Josico’nun partneri ve bu konuda adeta kendi rekorunu kırmayı denedi.
İlk yarıdaki Eskişehirspor üstünlüğü ve baskısını izledikten, karşı taraftakilerin bu konudaki aczini gördükten, üzerine bir de Edu’nun da çıkışını ekledikten sonra, normal olarak ikinci yarıda Kırmızı-Siyahlılar’ın golleri beklenmeliydi. Ne var ki, futbol böyle bir oyun değil işte!
Deniz ve Gökhan Emreciksin’in oyuna girişiyle sanki herşey değişti. Fenerbahçe daha cesur ve daha önde oynamaya çalışıyor, Carlos soldan soldan geliyor, Semih, Güiza ve formsuzların en istikrarlısı Deivid gol için rakip savunmaya hamleler deniyordu.
Deniz ve Selçuk’la orta saha biraz daha direniyor, ileri çıkabiliyor, Fenerbahçe kaçırsa da pozisyon üretiyor, tribünlerdekiler bile hareketleniyordu.
Corlos’un orta sanılan pasına Deivid ve Semih’in ara pasına Güiza; futbol oyununun cazibe ve garipliği bir daha gündeme geliyordu.