İyi yaptılar!

Ne olursa olsun, Alex’in mutlaka devreye girmesi gerekirdi. İster 71 dakika, ister 15 dakika. Pas olur, orta olur, çalım olur, bacak arası olur... Alex’in mutlaka ağırlığını koyması gerekirdi; koydu!
Daha güçlü, hava hakimiyeti daha yüksek, daha yırtıcı forvet gerekirdi. Yükselince almalıydı stoperin kafasından topu. Varlığını hissettirmeliydi rakip savunmaya. Özellikle Alex’le iyi paslaşmalıydı. Yakaladı mı atmalıydı, mutlaka ağırlığını koymalıydı; koydu Semih!
Gökhan, alışık olduğumuz gibi ilk birkaç dakikadan sonra ısınıp, onlar Carlos’lu, Vederson’lu sola çare ararken, sağdan işi bitirmeliydi. Atakları ilk hamlede kesebilmeli, önünü boş bulunca cesaretle üzerlerine gitmeliydi. Ters kademelere girmeliydi. Üstelik, önünde Kazım vardı bu kez. Güçlü, dayanıklı, kora kor mücadele edebilen, rakibi geri sürükleyebilen... Gökhan Sarı-Lacivert formayla sahada ve gönüllerde yükselişini sürdürürken, Kazım da geri kalmadı ve o da imzasını koydu!
Orta alanda fazla gerilemeden, sinmeden, dinmeden baskı konmalıydı. Her zamanki gibi, hem Deniz hem Aurelio koydu. Hem de ne koydu, her ikisi de!
Edu, umulmadık hatalar yapmadığı sürece, Brezilya milli takımına kadar yükselmeyi başarmış Edu’ydu. Yasin’in Lugano’yu aratmaması gerekiyordu. Hatasız oynamalı, kişiliğini, gelecek günler için becerisini ortaya koyması gerekiyordu; o da koydu!
Volkan’dan, en son giren Önder’e kadar, tüm Sarı-Lacivertli futbolcular rakibe pozisyon şansı bile tanımadan oynadılar, şahsiyetlerini, kalitelerini koydular. Çok da iyi yaptılar!...