Hayal kırıklığı!

Dün akşama ait değil yani, Önder takıntımız. Bir savunmacı olarak, ne olursa olsun ilk hamleyi yapabilecek konumda bulunması gerektiğini hâlâ öğrenemediyse, Rizespor maçında bile, sadece bu zaafından faydalanan rakip forvetler iki kez pozisyona girdiyse, ne kadar ısrar edilse onda, belli ki beyhude...Bir de, yanında oynayan tecrübesiz Can var tabii. Can, iyi çocuk, hoş çocuk olabilir. Gelecek için, ondan çok fazla umut da beslenebilir. Ancak, şu bir gerçek ki, ne Şampiyonlar Ligi ön eleme turunda ne de afralı, tafralı 100. yılda, bu genç çocuk henüz Fenerbahçe’nin savunma yükünü sırtlayabilecek kapasitede değil!Ümit’in ortalarına aşinayız da, üst düzey maç yaşamamış Kerim’den, üstelik hiç tarzı olmayan sağ bekte verim beklenmesi, olsa olsa kadro zaafiyeti ile ilgilidir...Ne ilginç değil mi! 100. yılında, 160 milyon dolarlık bütçeden bahseden, amatör şubelerde şampiyonluk ve Avrupa Kupaları için favori kadrolar üreten Fenerbahçe’nin futbol kadrosunun zaafiyetinden bahsediyoruz. Hem de, yalnızca 2 yabancı oyuncuyla sahaya çıktığı, Şampiyonlar Ligi ön eleme rövanç maçında...Gol umudu Semih çıkıyor oyundan ve Murat giriyor tur için, Dinamo Kiev markası karşısında. Tribünlerdeki muhteşem onbinler, sırtlarında Ferium’dan aldıkları formalar, ceplerinde kombineler ve taraftar kartlarıyla bir zafer bekliyorlar hâlâ. Görevlerini her bakımdan yapmış olmanın verdiği gurur da okunuyor gözlerinden, görevlerini yapmayanların neden olduğu hayal kırıklığı da...