Haram!

Bazılarına göre, Fenerbahçe için zor bir deplasmandı Gaziantep. Bazılarına göre ise bunun tam tersiydi. Kırmızı-Siyahlılar’ın savunma zaaflarını bilip, bunun üzerine Fenerbahçe’nin ‘keyifli’ hücum gücünü ekleyenler için, Sarı-Beyazlılar’ın farklı galibiyeti sürpriz değildi.
Üstelik sahada Alex de vardı. Hem kendisi, hem izleyenler ve belki rakipleri bile onunla birlikte bir kez daha futbolun tadına vardı. Tekniği, rahatlığı, isabetli, öldürücü pasları ve vuruşları dışında yine en önemli özelliği, başının her iki kenarında ve arkasında gözleri olmasıydı. Kim nereden geliyor, nereye gidiyor? Hangi şiddette atarsam pası, nerede buluşur arkadaşım? Üzerimde markaj da yok; sancısız dişim, ağrısız başım...
Dünkü Sarı-Beyaz gösterinin, Alex’le ve Gaziantep’in zaafiyetleriyle ne kadar ilgisi varsa, bir o kadar da maçı ciddiye almalarıyla ilişkisi var. Ciddi, ciddi oynayınca bir başka keyif alıyor ve veriyor bu adamlar, üstelik kazanıyorlar...
Semih’in son zamanlardaki en etkisiz oyununa rağmen bu fark oluştuysa, bir de aksini düşünmek, bu farka bile şükretmek ve bundan sonrası için tedbir almak zorunda, ligde şimdilik orta sıralarda duran Gaziantepsporlular.
Fenerbahçe’nin kazanmasına şükretmesi gereken bir de Abitoğlu var. Bekir’in Semih’e 12. dakikada ceza sahası içinde yaptığı faulün futbol kuralları içindeki karşılığı penaltıdır. Sen görevini doğru yap, gerisine karışma. Fenerbahçe lehine penaltı kararı vermek, Türk futbol kitabında gerçekten haram mıdır?