Fenerbahçe'ye tek devre yetti

Hem ligin hem kupanın favorilerinden iki takımın mücadelesi güzel olmalıydı ve oldu da. Tempo, çabukluk, azim; ne ararsanız vardı. Merak edilen, Sivas havalısı Fenerbahçe’nin, Bursaspor gibi güçlü ve istim üstündeki bir rakip karşısında ne yapacağıydı.

Ne yaptığını anlatmaya Emre’yle başlasak, Baroni’ye ayıp olur mu acaba. “Golü de var” diye Andre’den söz etmeye kalksak, ters tarafta ‘rüzgarın oğlu’nu oynayan Gökhan Gönül alınır mı? Bilica’yı gereksiz bazı hamle ve faullerine rağmen övmeye kalksak, Lugano kaşını kaldırır, o müthiş bakışını atar ve saldırır mı? Özer, Semih, Alex üçlüsünden birinin pas trafiğine değinmeye kalksak, ismi sonradan yazılacak olan darılır mı?

Koşup, mücadele edip; rakibin üzerine hem savunma hem hücumda birkaç kişiyle gidince, pas alış-verişine, tek topa, salına-salına oynamaktan daha çok değer verince, futbol çok daha seyredeğer oluyor işte. Hem keyif alıyor, hem keyif veriyor hem de istediği gibi sonuca gidebiliyor Fenerbahçe gibi kaliteli futbolculara sahip takımlar. O zaman rakibin dağınık ya da tek parça olması da fark etmiyor, fark oluyor kendiliğinden. Sivasspor maç yazısını “Bir de Sivasspor gibi dağınık bir rakip gerekli!” diye bitirenlere de sağlam kapak oluyor tabii!

Bu arada Turgay, Krita ve Ozan’ı da takdir etmeden geçmemeli ve Uğur ile Sercan’a da geçmiş olsun demeli...