Düdük!

Dakika 54, Fenerbahçe 6 kişi ile Sivasspor savunma hattının üzerinde ve top Alex’te; “Düüüt!”... Neden; Keita ayağını tutmuş vaziyette, orta alanda yerde! Abdurrahman bir yerde; “Düüüt!”, Hayrettin bir başka yerde; “Düüüt!”, Bilica bambaşka bir yerde; “Düüüt!”... Ne hayati bir tehlike var ortada, ne kafaya darbe ve oynanan oyunun adı da futbol. Sert; erkek oyunu yani, bir başka deyişle! Eee, hani bunun erkekliği, hani futbol oyununu doğal karşılanması gereken sertliği! Bizim hakemlerle kumda oynanacak Süper Lig’imiz, böyle giderse. Öyle can sıkıcı düdükler ki bunlar, güzelim maç yerine, yazımız da heba edilmekte!

Neyse ki, düdüğe rağmen çok güzel ve hareketliydi oyun. En sevindirici yanı ise, Mehmet Yıldız’ın yeniden “Merhaba” deyişiydi.

Vederson katkılı Uğur, ilk yarıda da vursa Sivas ceza sahasına hızla daldığı onca pozisyonda, belki çok daha önce gole sevinecekti. Mehmet Topuz, daha sakin olsa, iki kez ayak, bir de kafayla belki Uğur’un da önüne geçecekti! Hatta, aslında maçı alan adamların başında gelen Semih’i bile geçecekti. Çünkü, topu boş kale yerine direğe nişanladığında, dakika 25’ti...

Dünkü maçın Fenerbahçeliler adına en sevindirici yanı, bu takımda yedek olmadığı gerçeğiydi. Ne Deniz yedek, ne Selçuk, ne Özer, ne Uğur, ne de Semih. Bunların hepsi as oyuncu demek ki. Sorun genellikle motivasyon ve şans bulma meselesi. Tabii bir de, Sivasspor gibi dağınık bir rakip gerekli!