Değiş tonton!

Kurayı çektiğinde nasıl da asıldı, hatta kasıldı Adnan Sezgin’in yüzü. Elinin uğursuzluğundan bahseden Galatasaraylılar gördük. Ercan Güven ‘üst-galibiyet’ diye yazmış, Sarı-Lacivertliler lehine. Basri Baykoç ‘Fenerbahçe avans mı verdi?’ demiş ligin ilk yarısını ima ederek ve iki takım arasındaki uçurumu vurgulamış, topu geçmişe göndererek... Karışık bir giriş. Sonu tahmin edilebilen, alaşılageldik bir ezeli ve ebedi rekabet öncesi fazlaca karışık üstelik.
‘hop, hop; değiş tonton’.
Peşin hüküm, kesin favori, fark beklentisi, yani sonucun maç oynanmadan kestirilmesi; küçültücü en az Galatasaray kadar Fenerbahçe’yi de. Yanıltıcı; en az Galatasaraylı kadar Fenerbahçeli’yi de. Şaşırtıcı; futbolu az çok bilenler için. Saçma; çünkü futbol bu ve malumunuz biz de dahil, tüm içindekiler kadar yuvarlak top.
‘hop, hop; değiş tonton’.
Yen Galatasaray, hem de Kadıköy’de. Şu sınavdan geçsin; oynayan da, yöneten de, taraftar da, yazan da, konuşan da, çizen de.
Alkışlasın 50 bin kişi kazananı. Ancak hakem, makem girmesin işin içine. Hep kazanacak değil ya, peşin favori. Kaybetse ne yazar! Bu, zaten organize şekli bile ‘tez konusu’ olabilecek, tek özelliği Fenerbahçe’nin yıllardır kazanamaması olan kupa değil mi!
‘hop, hop; değiş tonton’.
Fark at Fenerbahçe. Zaman zaman atıyorsun da zaten, bu kez iyice abart. Hani, gün gelip Kadıköy’de yenildiğinde bile konuşamasın kimse! 7’den fazla olsun. Mesela ilk devre 5’le bitsin; devre arasında insanlar ‘10 olur’ ya da ‘olmaz’ diye bahse girsin.
‘hop, hop; değiş tonton’.
Maksat spor olsun. Oyun olsun sadece oynanan, konuşulan, akılda kalan. Keyif alsın takip edenler; oynayandan, oynanandan. Bütün dünya buna bir inansa, bir inansa...
‘hop, hop; değiş tonton’.
Tabii biraz dengesizlik de var işin içinde. Hele, Gökhan, Lugano, Edu, Carlos, Aurelio, Deivid, Semih (Kezman) ve illaki Alex bir aradaysa! Kıyas yapıyor insan ne de olsa.
Sonuçta, Fenerbahçe pazar akşamı bir kez daha oynayacak Galatasaray’la. Dış etkenler izin verirse; hava ve saha şartları falan yani!