Dayan Alex!

Yirmialtıncı dakikaydı. Önce Mehmet’e ardından Baroni’ye bacak arası yaptı Twenteliler. “Hah işte” dedik; bir kaç dakika içinde, bir kaç gol kaçıran Sarı-Lacivertliler, sorar bunun hesabını. Kendisiyle dalga geçildiğinde, faturayı ağır kesişi ile ilgili çok anı ve bilgi var çünkü dağarcığımızda. Ama ner’dee...

Salına salına gitse de rakip kaleye yine, öyle çok pozisyon buldu ve kılını bile kıpırdatmadan kaçırdı ki Fenerbahçe. Hiç hesap soracak niyette değildi yani, Baroni, Mehmet ve Alex dışında. Zaten sağlam ve çağdaş bir baskısı da yoktu rakip üzerinde. Bir de gereksiz paylaşım ve savunma hataları bunlara eklenince, bir maçta daha kalitesine ve hedeflerine yakışmayan pozisyonlar verdi, kendisine rakip bile olamayacak rakibine. Alex olsa bir insan, Güiza ve Andre gibileri hasta eder adamı! Bir, iki, üç... Lokum gibi ver, hıyar gibi geri al! Biri çıksın diğeri girsin. Deniz mesela; sen su gibi gönder önüne, o sifonu çeksin pozisyonun üzerine!

Avrupa Ligi grup lideri ve üstelik deplasmanda kazanan bir takımın üzerine yazılır mı yazı? Evet, yazılır! Gökhan Gönül her hafta veya her maç biraz daha geriye doğru gidiyorsa ilerleyeceğine, yazılır. Güiza, Güiza ise hala, Andre, Andre ve mükemmele yakın savunmacı Lugano uzun pas denemelerine devam ediyorsa topun rakibe geçeceğini bile bile, yazılır.