Çok garip!

O bir kısım “istifa” diye bağırırken, Fenerbahçe ilk kez tam saha baskı yapıyor, son derece etkili oyuncuları olan rakibine nefes aldırmamacasına. Sağ tarafı etkili kullanan Emenike’nin pasıyla Kuyt açıyor kapıyı. Sonra, çok Fenerbahçeliler bu kez kulübün kurucularından Alex’i anarlarken, Alves vuruyor kafayı ve tekrar Kuyt’la henüz 35. dakikada 3 puanı alıyor Sarı-Kanaryalar.

Sezonun en iyi oyununu oynayan, savunmaya en ileriden, hücuma en geriden başlayan, sakin bilinçli ve bazen fantastik hareketlerle bu kez uyutmayıp heyecanlandırırken sahadakiler ve yönetim kongre kararı almışken, hala destek yerine köstek oluyor, bir kısım Fenerbahçeliler!

Dün akşamın en iyilerinden Holmen’in katkısı, zaten en önemli özelliği çalışkanlığı olan Kuyt’ın verimini iyice arttırırken, Selçuk’un çoktan hak ettiği alkışları duymasının da nedeniydi galiba. Böyle olması da çok normal; rakip elini kolunu sallaya sallaya karşına gelmeyip, yıpratılınca...

Dün akşamdan sonra, Holmen-Baroni kıyaslamasına da gerek kalmadı herhalde, her şey apaçık ortada. Bir de genç stoperler için örnek alınması gereken biri vardı sahada; Alves. En zor hava toplarının bile gelişigüzel vurulmayarak nasıl pasa dönüştürebileceğini, her maç bir kez daha uygulamalı olarak gösteriyor adeta.