Can sağlığı

Sonrasında beraberlik ve kesin denge oyunda. Çubuklular da görünüyor artık, rakip yarı alanda. Ta ki, 16 numaralının sarı kart görüp, sanki tur garantiymiş gibi, finali kaçırma psikozuna girdiği 30. dakikaya kadar. Bu kadar duygusal olunmaz ki şu devirde profesyonelliği bile aşmış, endüstriyelleşmiş bir oyunda!

Sağda Kuyt, solda da Ziegler ve Caner etkisiz kalınca, tıpkı ilk 15 dakikaya benzedi, ilk yarıda son 15 dakika. Selçuk da sakatlandı, Topuz girdi.

İkinci yarıda da Kuyt, Caner, Ziegler ve 16 numaralı etkisizliklerini sürdürürken Topuz son derece gayretliydi. Fenerbahçe halâ savunma derdindeyken, Benficalılar rakibin kafasına vole atacak kadar hücumda istekliydi!
Kocaman, Gökhan’ın çıkışında Stoch’u oyuna alıp Topuz ve diğer yer değişikliklerini yapsa, belki Çubuklular gol için biraz daha erken ve aslında tam zamanında ileri gidebilirdi. Kapanarak turun gelmeyeceği belliydi.
3 Temmuz darbesinden bu yana, onca yaşanana rağmen yarı final bile Fenerbahçe için çok büyük bir başarı ve onur mücadelesi olarak görülmeli. Kimin küçücük bir katkısı ya da Kocaman bir hakkı varsa bu başarıda; helal olsun.

Fenerbahçeliler’in Gönül’ü sağ olsun. 58. dakikada, suratına atılan vole anında yaşadıklarımız, hissettiklerimiz, futbolun aslında sadece bir oyun olduğunun en güzel göstergesi.