Alex yürüyüşü

Ligin en iyi pas yapan takımı, son zamanların en kötü paslaşan takımına karşı bir de savunmada kalabalık oynayınca, dün akşamın tatsız tuzsuz ilk yarısı çıktı ortaya.Konyaspor kendi ceza sahası önünden rakip ceza sahasına kadar, fazlaca enine de olsa tek toplarla yaklaşıp, sonra cümbür cemaat savunmaya dönüyordu. Fenerbahçe ise, kendi ceza sahasından orta sahaya kadar ıkına sıkına çıkıp, ondan sonrasında da ya taca ya rakibe oynuyordu.Da Silva’nın uzak şutu Konyaspor’un en yakın gol girişimi, 21. dakikada 5 saniye içinde kaçırılan üç pozisyon ile düzgün yapılamayan ortalar nedeniyle kazanılan köşe vuruşları ise ev sahibinin cılız gol denemeleriydi.Edu başta olmak üzere, Lugano, Aurelio, Deniz Sarı-Lacivertliler’in en iyileriydi. Alex ise, geçen sezonlardan hatırladığımız gibiydi. Adam eksiltmeye, pozisyon üretmeye çalışan tek memuruydu profesyonel ekibinin. Tuncay başta olmak üzere, Appiah ve Kezman ise, en etkisiz elemanlardı.İkinci yarıda, ikinci golü bulduktan sonra Fenerbahçe, iki takım arasındaki fark da ortaya çıktı. Üzerindeki psikolojik baskıyı geride bırakınca, lider takımın oyuncuları gibi oynamaya başladı Sarı-Lacivertliler. Alex hala yürüyordu. Bildiğimiz bir yürüyüştü ancak bu. Geçen sezonlardan aşina olduğumuz Alex yürüyüşüydü. Taraftarına, “bırak yürüyüşünü, duruşuna kurban olayım” dedirteninden...Üç farktan sonra, nihayet Konyaspor da oyuncu değişiklikleriyle ileriye çıktı.. Ve son yarım saat, tam futbolseverlik oyuna döndü. Sonuçta da, Fenerbahçeli’nin yüzü güldü. Aslında, çoktan kahkayı hak etmişlerdi ya...