Açık açık!

İspanyollar “liderlik vasıfları taşıyan, azimli, mücadeleci, ne var ki Alex’in gölgesinde kalan, aslında o olmasa bu yükü rahatlıkla taşıyabilecek kapasitede müthiş bir oyuncu” demiş Emre için, Beşiktaş maçı yayını ve sonrasında.
“Alex olmasa” kısmı belki biraz can sıkıcı futbolseverler için, ancak gerisi muhtemelen doğru. Öyledir, böyledir biraz da şöyledir, ancak Emre, azmi agresiflikle harman edip içine biraz da aşırılık katarak, kimi zaman terbiye, kimi zaman sportmenlik sınırlarını aşarak; tepki, övgü veya yergi alan, iyi bir futbol işçisidir...
Hep mercek altındadır; özellikle fıldır-fıldır hata arayanların retinasında veya göz bebeklerinin tam ortasında. Ancak, isterse futbolun en iyisini de oynar, mücadelenin son ter damlasına kadar olanını da yapar; maçı da alır, liderliği de.
Ancak, bizim gibi Brezilyanlar için Alex çok başka!
Peki ya Deivid. Hayran olmamak elde mi yeteneğine. Şaşırmamak mümkün mü, halden hale geçişine ve bu sezonun neredeyse tamamına yakınında yok oluşuna, eriyişine. Birkaç metrelik pası bile yanlış gönderişine...
Peki ne demeli, efendiler efendisi gibi görünenin, son zamanlarda önüne gelenle dalaşır hale gelişine!
Hani şey gibi; Uğur Boral’ı maç sonralarında dinlerken “ne kaliteli, olgun, düzgün bir genç adam” diye düşünüp, ardından her oyundan alınışında zıvanadan çıkan tavırlarının akla gelmesi gibi... Hani şey gibi; akil ve itidalli sözlerin sahibi Uğur’un, kendisine yapılan her faul veya en ufak bir hakem hatasında, yüz hatlarının bile karakter değiştirmesi gibi...
Yoksa doğru olan Emre’nin, Uğur’un apaçık yanlışları da; Deivid’in ‘saman altından su yürütme’yi anımsatan tavırları mı yanlış olan!
Kim, gizli kapaklı yapılanın, ulu orta yapılandan daha iyi ve doğru olduğunu iddia edebilir ki!
Şüphe yok! Deivid’le ilgili bir sorun olduğu kesin.. Ya da üç yıllık yeni sözleşmeye rağmen, Deivid’in bir sorunu olduğu.. Ve sorun varsa da mutlaka çözmek gerekir, özellikle ekip çalışmalarında.
Gizli, kapaklı değil ama; açık-açık, adam gibi...