Yürekli futbol

Fenerbahçe ile Trabzonspor arasında ilginç bir eşleşme izledik bu sezon. 180 dakikalık mücadele, 17 dakika Kadıköy’de, 22 dakika Trabzon’da 11’e 11 oynandı. Ne var ki, İrfancan’ın Siopis’in ayağına bastığı gerekçesiyle kırmızı kart görmesi maçın kırılma anıydı. Fenerbahçe iyi başladığı maçı, eksik kaldıktan sonra da (golü yiyip geri düşmesine rağmen) iyi götürdü.

3 isime ayrı parantez

Trabzonspor gibi oyunun her iki yönüne dair fazlaca pratiğe sahip bir takıma karşı Mert Hakan Yandaş ve arkadaşlarının sahada verdikleri mücadele İrfancan’ın eksikliğini tolere etti denebilir. Pelkas ve Berisha girdikten sonra ön alan baskısını artıran Fenerbahçe Zajc’ın kafa golüyle hem tabelayı eşitledi hem psikolojik üstünlüğü tamamen eline aldı. Elbette dün gece Zajc, Samuel ve Kim Min-Jea’ya ayrı bir paragraf açmak gerek. Zajc orta sahanın en verimli futbolcusu olmayı son haftalarda başarıyor. Trabzonspor’a karşı sürekli santrforu yedekleyip Denswil ile Ahmetcan ikilisinin arasına mesafe koydu. Zajc sayesinde Fenerbahçe, eksik olmasına rağmen rakibe eşleşme problemi yarattı.

11’e 11 izleyemedik...

Samuel ile Nwakaeme’nin düellosu da görülmeye değerdi doğrusu. Samuel inanılmaz bir tempo ile oynadı, ligin en kolay adam geçen forvetine karşı hep ayakta kaldı ve Fenerbahçe’yi hücuma çıkaranlardan oldu. Fenerbahçe’de gecenin bir başka yıldızı; pozisyon bilgisi, sezgisi ve hep doğru zamanlamasıyla Kim Min Jea oldu. Fenerbahçe’nin 17. dakikaya kadar oynadığı baskılı futbolu maçın tamamında devam ettirebilmesi müthiş bir cesaret gösterisiydi. Maçın tek bir saniyesinde bile geri adım atmadan oynadılar, ön alan baskısını kusursuza yakın ve uzun süreli yapabildiler. Fizik olarak hiç maçtan düşmediler. Doğrusu bu sezon Fenerbahçe ile Trabzonspor’un 11’e 11 oynayıp bitirdiği bir maçı izlemeyi çok isterdim.