Şiir gibi derbi

Fenerbahçe ve Beşiktaş bu ligde kanat oyununu en iyi oynayan iki takım. Haliyle de bu derbideki futbol kalitesinin Fenerbahçe-Galatasaray karşılaşmasındakinin çok daha ötesinde olacağı aşikardı.

İşin açıkçası hocaların kadro tercihleri birer satranç hamlesi gibiydi ve oyun senaryoları keyif vericiydi. Fenerbahçe'nin en etkili olduğu bölgesi Gönül-Kuyt'lı sağ kanadı. Biliç buna mukabil Motta'nın fiziksel dezavantajını dikkate alarak Brezilyalıyı yedek kulübesine çekip sol beke Atiba'yı sürdü. Biliç, nisbeten daha yumuşak Caner-Sow ikilisinin üzerine Töre ve Serdar ile baskı yaparak oyunu orta alana sürmenin hesabını yaptı. Bu senaryoda Oğuzhan ve Fernandes'in gelişmiş futbol aklına maksimum güveniyordu. Ama Fernandes 'geleneksel derbilerde ortalardan kaybolma' rolüne bürününce Fenerbahçe 10 kişi kaldığı dönemlerde bile oyunun üstünlüğü Beşiktaş'a geçmedi.

Meireles 30'da atıldıktan sonra Fenerbahçe oyunundan hiç taviz vermedi. Ersun hocanın Emenike tercihinin bundaki payı yadsınamaz. Zira rakibini orta yay civarında karşılayan Beşiktaş defansının arkasına defalarca top attılar Emenike birini gol yaptı genelde de Sivok ile Ersan'ın yanından rüzgar gibi geçti. Sow'a da asisti o yaptı.
Maçın kırılma noktası Veli'nin sakatlanıp çıkmak zorunda kalmasıydı. Biliç, Motta'yı sol beke alıp, Atiba'yı daha etkin olacağı orta sahaya sürmek yerine ilerleyen dakikalarda Fernandes'in yerine enerji deposu olarak oyuna süreceği Necip'i tercih etti. Bu tercih Beşiktaş'ın maçı koparmasının önündeki en büyük engeldi.
Fenerbahçe ligde attığı 31 golün 10'unu ilk 15 dakika 6'sını da son 15 dakikada kaydetti. Bu Ersun Yanal'ın takımının fiziksel olarak ne kadar diri olduğunun en güzel göstergesi. Dün gece Fenerbahçe maçı uzun süre 10 kişi götürmesine rağmen oyun üstünlüğünü rakibine neredeyse hiç vermedi.
Nefis bir derbi izledik. Emeği geçenlere kocaman alkış.