Nereden nereye!

Son sıradaki Akhisar ve Elazığ ile aynı puanı (8) toplamıştı koca 17 maçlık periyotta. Şimdi bambaşka bir takım var ortada. Fenerbahçe ikinci yarıda oynadığı 5 deplasmanda 4 galibiyet elde etti, sadece Beşiktaş’a kaybetti. Şu anda ligin en iyi deplasman takımı görünümünde. Bu tesadüf değil.

Emre’nin katılımıyla Fenerbahçe bambaşka bir takım haline geldi. Belözoğlu, statü gereği Avrupa maçlarında oynayamıyor ama onun katkılarını futbolla sınırlı tutmak yanlış olur. Kaybedilmeye yüz tutmuş ruhu getirdi o. Artık Fenerbahçe Emre ve ruhuyla ısıran, arayan, zorlayan ve kazanan bir takım hüviyetinde. Dün gece de maça ilk 11’de başladı ve sakatlandıktan sonra ruhunu sahada bırakıp çıktı. Tıpkı geçen hafta Bursa maçında olduğu gibi.

Antalya deplasmanındaki Fenerbahçe’yi izlerken bir anda sahada Plzen’i görmüş gibi oldu. Fenerbahçe’nin Avrupa Ligi’nde elediği Plzen’in iki Napoli maçını, iki de lig maçını izledim. Topu rakibe veriyorlar ve her bölgede kusursuz savunma yaparak kompak bir takım haline geliyorlar. Fenerbahçe, savunma dozunu her daim yukarıda tutamadı belki ama topun karşısında kalarak direksiyonun sahibi oldu.

Plzen maçının kahramanı olduktan sonra Salih’i Antalya’da sahada görmek gecenin en güzel detaylarından biriydi. Futbolcu güvenle gelişir, oynadıkça açılır. Salih de bu sınıfta. Antalya maçında kilidi açacak golü de attı. Her geçen gün üstüne koyuyor.

Fenerbahçe, Kadıköy’de kaybettiği Sivas maçından beri bünyesine uygun futbol oynuyor. Üçlü forvet hattı her maç üstüne koyarak ilerliyor. Sow, ligin ilk yarısında Fenerbahçe’nin sahadaki yalnız adamıyken yeni sistemde gol makinası haline geldi, son 4 maçta 5 gol kaydetti.

Fenerbahçe’de artık işler yolunda gidiyor. Antalya zaferi şampiyonluk yolundaki en kritik kazançlardan biri olacak.