Bir saniye hayat kurtarır

Eskişehirspor'un defans kurgusuna alışığız. 'Ertuğrul Sağlam istikrarı' denen şey bize bir çırpıda koca kadroyu saydırabiliyorken, Veysel'in sarı kart cezası, Diego'nun sakatlığı defans kurgusunun yüzde 70'inin değişmesine sebep oldu.
Ertuğrul hocanın sezon başından beri Dede'nin yerine sol bekte kullandığı Tarık sağa geçti. Geçen sezon Ersun hocanın Almanya'daki CV'sine bakarak kısa da olsa sağ bekte denediği Tarık bu kez sahanın Serol ile birlikte en yabancısıydı. Uzun süre yerini yadırgadı. İlk yarı boyunca topa hep bir fazla dürtmeyi, ayağından bir saniye erken çıkarmaya tercih ettiği için Elazığ'ın sağ kanadındaki Serdar Gürler ile Deniz Aslan'ı hep oyunun içinde tuttu. Erman hücum bölgesinde hep bir saniye geç kaldı, tıpkı Necati ve Tarık gibi.

Eskişehir doğru futbol oynuyor. Tek şanssızlığı ligin ilk 7 haftasında 4 şampiyonla karşılaşmasıydı. Tabii bir de forvetlerin son vuruş melekelerini yitirmiş olması. Elazığspor bu sezon Kayseri'yi deplasmanda yenerken de Konya'yı evinde devirirken de oyun üstünlüğünü eline alamamıştı. (Kayseri-Elazığ: % 63-37, Elazığ-Konya: %42-58) Topu rakibe verip karşılamayı, iki hızlı kanadı Serdar'lardan Özkan ve Gürler ile tehlike bölgesine ulaşmayı başardığı için kazanmıştı. Elazığ ne zaman topu önüne alsa, oyunu geriden kurmaya kalksa konsantrasyonunu kaybediyor, kazanma melekelerini yitiriyor. (Bkz. 4-2 kaybettiği Sivas maçı) Eskişehir karşısında da topla oynayan, zorlayan Elazığspor'du ama kazanan yine rakip oldu. Çünkü Elazığ'ın kilit açıcıları kanat oyuncuları. Oyun mantalitesi bu. Elazığ taraftarı mağlubiyetin faturasını yönetime ve doğal olarak Trend Solied'e kesti bile. Hatta bir süre Yılmaz Vural sesleri yükseldi. Yılmaz hocanın ruhu Elazığ'ın üzerinde daha ne kadar dolaşır bilmem ama, taraftarın onun dönemindeki ruhu istediğine eminim.