Tarık Kutver vesilesiyle MİY

1967-1968 sezonunu hiç unutamam. Metin Oktay son Lig maçını Mersin’de Türkiye’nin en güzel isimli takımlarından Mersin İdman Yurdu’na oynamıştı.O yıl Kadri Aytaç’ın futbolcu-hocalığında ilk kez birinci lig’e yükselen MİY, Galatasaray’ın efsane forveti Tarık Kutver’i transfer etmişti. Ben de yatılı olarak Tarsus Amerikan Koleji’nde okumaya başlamıştım. 11 yaşındaki bir çocuğun aklında kalanlar arasında itiraf etmeliyim, Tarık Kutver giderek kayboldu. Oysa iki haftada bir Kadri Aytaç’ın bembeyaz olmuş saçlı haliyle, Türkiye’nin en büyük futbolcularından biri olan Tarık Kutver’i izlemek için Tevfik Sırrı Gür Stadyumu’nun deniz tarafındaki kale arkasına koşardım. Yıllar sonra kaybı Galatasaray resmi sitesinde iki satır geçiştirilen ancak Kayseri maçında saygı duruşuyla yapılan ayıbın biraz hafifletildiği Tarık Kutver, Galatasaray’ı bugünlere taşıyan Metin Oktay efsanesinin parlak yardımcı oyuncularından biriydi. Sağ açık denilen pozisyonun zor bulunan örneğiydi. Metin Oktay’a çok gol attırdığını hatırlıyorum. Galiba biraz hırçındı, saha içinde teslim olmazdı. Ölümünün ardından başkaları varsa özür dilerim, yalnızca büyük üstad Öcal Uluç’un hakkında yazı yazmış olmasına çok üzüldüm. Oysa Tarık Kutver, Metin Oktay kuşağının Anadolu’ya geçen delikanlılarındandı. Bana futbol, Galatasaray ve Mersin İdman Yurdu’nu sevdiren isimlerin başında gelirdi.
Sonra galiba Antep’e transfer oldu ve futbolu orada bıraktı. Mutlu bir tesadüfle günümüzde başta Nurullah Sağlam olmak üzere Antep’e hizmet edenler Mersin’i yeniden layığına taşıyorlar. Mehmet Polat gibi kısa Galatasaray döneminde çok sevdiğim Antepli’ye Erman Özgür, İlhan Özbay, Erdal Güneş, Faruk Bayar eşlik ediyor. Son iki haftada bir aksilik olmazsa güzelim Mersin’im yeniden süper lig’e geliyor. Galatasaray’ın kahrettiği sezonda teselli kaynağım MİY’in Bolu maçında yıllar öncesine giderek tribünde olmaya çalışacağım. Tevfik Sırrı Gür’de Kadri Aytaç, Aydın Tohumcu ve Tarık Kutver’i şükranla anacağım.