Sigi Held'den sonra Rijkaard felaketi

İlk dört haftada Süper Lig’in en kötü takımları olarak Manisaspor, Ankaragücü, Fenerbahçe ve Galatasaray’ı gördüm. Ancak kadro kalitesi ile oynanan futbolun düzeyini karşılaştırınca Galatasaray en diptedir. Manisa’da Hakan Kutlu gitti, Ankaragücü’nde Ümit Özat’ın günleri sayılıdır. Fenerbahçe’de ise Aykut Kocaman’ın yakında gönderilmesi sürpriz olmayacak. Frank Rijkaard’ın ise şimdilik böyle bir sıkıntısı yok. Buna rağmen Galatasaray’a kötü ötesi futbol oynatabilmek için Rijkaard’ın özel çaba gösterdiğine inanıyorum, daha doğrusu işini ciddiye almadığını hissedebiliyorum. Süper Lig’in mütevazı kadrolu takımlarının hocaları sayesinde oynayabildikleri futbolu gördükten sonra Rijkaard’ın neden hala Galatasaray’ın başında durabildiğini anlayabilmiş değilim. Hayatında ilk kez teknik direktörlük yapan henüz ‘çömez’ Şota Arveladze’nin Kayserispor’u takır takır pas yapabiliyorsa, Rijkaard’ın oynattığı kekeme futbolun basit açıklaması var; Galatasaray iyi çalıştırılmıyor, Galatasaray’ın hocası işini savsaklıyor ve en hazini kendisi Galatasaray’ın büyüklüğünü anlayamadan Türkiye’den ayrılıp gidecek.

Ayağa ezber pas oynayabilmek için olağanüstü yetenekli futbolculara ihtiyaç yoktur. Yapılması gereken takımı idmanlarda hazırlamaktır. Şota’nın üç aydır çalıştırdığı kadronun oynadığı futbolu Rijkaard bir sezonu aşan dönemde beceremiyorsa, sorun futbolcularda değil hocadadır. Kayseri’yi geçtim, Yücel İldiz’in taze Karabükspor’unun bir oyun şablonu, hücuma çıkış stratejisi var. Galatasaray’da futbolun temel ilkelerinden hızla rakip kaleye yönelme eyleminin en ufak kırıntısı bile yok. Yapılan hücumlar bir hocanın kafasında oluşturup, aktardıklarından çok doğaçlama hareketlerdir. Ocak 2010‘da yaptığım ’’Galatasaray’ın ana sorunu başında işinin ehli bir hocası olmamasıdır’’ saptamasını ’’ Galatasaray’ın başına Sigi Held’den sonra gelen en büyük felaket Rijkaard’dır’’a dönüştürdüm. Galatasaray’a Rijkaard’ı layık görenlerin vebali büyüktür.