Güney Afrika'da Galatasaray dersleri

2010 Dünya Kupası’nın grup aşamasında bile başta teknik heyet olmak üzere tüm Galatasaray sorumlularının alması gereken dersler var. Neill’i bir kenara koyuyorum çünkü kötü Avustralya’da yapabileceği fazla şey yoktu. Ancak Elano ve Keita’nın Galatasaray performansları konusunda yetkililerin çok ciddi sorumlulukları olduğu ortaya çıktı. Elano’nun Türkiye’deki verimini milli takımdaki oyunuyla karşılaştırmak mümkün değil. ‘Satılsa da kurtulsak’ havasındaki futbolcu, Brezilya takımının en önemli parçalarından birisi olduğunu herkese gösterdi. Elano konusunda Rijkaard ile Dunga arasında anlayış uçurumu var. Galatasaray’da savunmacı kimliğine vurgu yapan Rijkaard’a karşılık Dunga Elano’yu hızlı biçimde hücuma çıkarıyor. Türkiye’de rakip ceza sahasına girmesi Rijkaard tarafından adeta yasaklanan Elano, Dünya Kupası’nda kale önünde cirit atıyor. Attığı goller ve bitirici pasları büyük ölçüde hoca farkını gösteriyor. Bir de kurumsallaşma kisvesi altında pasifize edilen Haldun Üstünel’in geçtiğimiz sezona ilişkin en kritik tespiti olan Arda’nın Elano’ya pas vermediği gerçeği yadsınamaz. Brezilya’nın hücumdaki pas trafiğinde ayağına mutlaka top değen Elano, Galatasaray ataklarında ihmal ediliyordu. Rijkaard’ın çözemediği sorunun ne kadar basit olduğunu Dunga hepimize gösterdi.

Keita konusu ise kafamda netleşti. Kendisi özgüven sıkıntısı çeken, arkasında seyirci desteği olmayınca oynayamayan ve futbol dışı unsurlara yoğunlaşan kişilikte. Ali Sami Yen’de döktüren Keita’nın Kadıköy’de oyundan atılması, Trabzon’da ayağının dibine düşen plastik su bardağından sonra maçı bırakması, Antalya hariç tüm deplasmanlarda kaybolması ile Kaka’ya gösterilen ikinci sarı karttaki abartısı aynı anlayışın ürünüdür. Galatasaray mental sorununu çözemezse seneye yine Ali Sami Yen’de aslan kesilen, deplasmanlarda serçe ürkekliğinde bir Keita izleyeceğiz. Böylesi yetenekten ancak %50 yararlanabilmek hüzün vericidir. İyi yöneticilik eldeki kaynaklardan en yüksek verimi almakla başlar.