Fatih Terim'in eli

Futbol açısından yerle yeksan olmuş Galatasaray’dan kısa dönem beklentilerimi kafamda sıralamıştım.
1. Kaleciye pası temel oyun stratejisi haline getirme anlayışı ne olacak?
2. Dünya’nın en kötü korner kullanan büyük takımı Galatasaray’da neler değişecek?
3. Geriye ve yana oynamaktan insanları hayata küstüren getiren manasız paslaşmalar engellenecek mi?
Bir teknik direktörün kısa dönemde sorunları görüp tedaviye başlayacağının sinyalleri en belirgin yanlışlara yapılan müdahalelerde anlaşılır. Herkesin ortak tespitlerine dokunulduktan sonra diğer konulara geçilir. Twente ve Inter maçlarında gördüğüm kadarıyla Fatih Terim’in eli bu üç belirgin soruna da değmiştir. Her maç gerekli gereksiz biçimde kaleciye yapılan ortalama 15 pas’ın üç civarına indiğini gördüm. Artık kaçınılmaz pozisyonlarda kaleciye pas veriliyor. Yalnızca bu istatistik bile Galatasaray’a ilişkin umudumu artırıyor. İkinci olarak Selçuk İnan’ın kullandığı kornerlerin yarısından fazlası Galatasaraylı oyuncularla buluşuyor. Geçtiğimiz yıllarda tüm 90 dakika boyunca bir kez bile takım arkadaşlarına gitmeyen korner atışlarından kurtulmaya başlandı. Hızla Galatasaray kalesine dönüp gol yediren ön direk kornerlerine bir kez bile rastlamadım. Ön direğe adam yerleştirmeden kısa korner atmak Galatasaray’ın müzmin derdiydi. Selçuk ise içe, dışa kavisli, sert-yumuşak, orta ve uzun mesafeli kornerler kullanarak insanları rahatlattı. Burada kornerlerde tercihin hoca tarafından belirlendiğini bir kez daha gördük.
Son olarak ise orta sahadaki yana ve geriye paslaşmalarla oynanan kağnı hızındaki futbol nihayet geçmişte kaldı. Topu ayağına alan oyuncu ilk olarak ileriyi düşünmeye başladı. Hazırlık pasları adı altında sunulan utanç verici ilkel futbol stratejisini Galatasaray’daki çöküşün önemli bir göstergesiydi. Fatih Terim, Hasan Şaş ve Ümit Davala’nın kısa dönemde yaptığı bu değişiklikler Galatasaray’ın geleceğinin aydınlık olacağını gösteriyor. Yakın zamanda diğer sorunların da çözüleceğini işaretliyor.