Behsat Üvez'in anısına

Yüzyüze görüşmemiz yalnızca o anıyla sınırlıdır. Daha sonra benim de aralarında olduğum bir grup Galatasaray aşığının kamuya açık olmayan yazışma platformundaki katkılarına şahit oldum. Uzaktan da olsa Galatasaray ortak paydamızı tartıştık. Hollanda Kraliyet Şövalye ödülünü alacak kadar önemli bir müzisyen olan Üvez son iki yıldır kanser ile boğuşuyordu. Aslantepe’deki Schalke maçı izleyebildiği son Galatasaray’dı. O maçtan sonra bizlere hitaben yazdığı mesajda, deplasmanada kazanıp turu geçeceğimizi belirtti. Schalke deplasmanı öncesi maç konusunu, aramızdaki gençlerin önerisiyle Üvez’in umut dolu mesajıyla açtık. Hafta boyu herkes O’nun gökyüzünde iken başlattığı konunun altına yazdı. Maç bittikten sonra hepimiz tüm Galatasaraylılar ile omuz omuza maçı bize kazandırdığına inandık. Aynı duyguyu benzer biçimde başka bir büyük Galatasaraylı Cemil Köksal’ın vefatında yaşamıştım. Cemil ağabeyim İstanbul’da 4-1 kazanılan Sion maçının ardından son yolculuğuna çıkmadan eşine yönelttiği ’’bizim çocuklar ne yaptı?’’ sorusuna ’’kazandık’’ cevabını aldıktan sonra gözlerini mutlu bir biçimde yummuştu. Son sözleri Galatasaray olan Köksal ile son yazdıkları Galatasaray olan Üvez biribirlerini yaşarken hiç tanımasalar da şu anda göklerde yanyana bizim kadar mutludurlar. Tüm Galatasaray camiasına bu büyük mutluluğu yaşatan insanlara onlar adına da teşekkür ediyorum. Karşılaşmaya ilişkin futbolcu değerlendirmesi yapmak, dışarıda kalanlara haksızlık olur. Teknik açıdan Fatih Terim’in istediği zaman tüm maçları kazanabilecek hoca olduğuna bir kez daha inandım. Terim isterse Türkiye’de elini kolunu sallaya sallaya şampiyon olur. Yeter ki Galatasaray’a odaklansın! Kendisinden bunu bekliyorum.