Arda, kaptanlığı bırak lütfen!

Başlık niyet ve kaleme alanın meşrebince “Adnan Polat, Arda’yı kaptanlıktan al” ya da “Arda, Galatasaray kaptanlığına yakışmıyor” atılabilirdi. Böylesine kışkırtıcı-aşağılayıcı sözcük kümelerinin kimlerin klavyelerinden çıktığı sır değildir. Bu tür tahriklerde amaç Arda’dan çok yazanın kendisini tatmin etmesi, gündeme gelmeye çalışması, tartışılması ve internette tıklanmasından ibarettir. Arda kişisel boşalımın gariban öznesidir yalnızca. Kendisine yol gösterilmesi, daha iyiye yöneltilmesi gibi konular üzerinde durulmaz bile.

Arda’nın bizzat kendisi dahil beni tanıyanların hedefimin ne olduğunu bildiğini varsayıyorum. Amaç, hatalarından arınmış, yalnızca futboluyla gündeme gelmesi gereken bir Arda’ya ulaşabilmektir. 2010-2011 sezonu hazırlık dönemi Galatasaray’ın futbolunun “Arda+10 kişi” biçiminde soyutlanabileceğini gösterdi. Baros, Neill, Pino ve eğer kalırsa Elano’nun katılımı gözlemimi hafiften değiştirebilir. Tek istisna Kewell’dır.

Sağlam Kewell, Arda’nın saha içindeki sorumluluğunu alabilir. Galatasaray zamanında Metin Oktay ve Gheorghe Hagi’ye bile bu kadar endeksli takım olmamıştı. Metin Oktay örneği tarihidir ama Fatih Terim ve Mircea Lucescu’nun Hagi’siz oyun planlarını herkes hatırlıyordur. Şu anda Rijkaard’ın elinde böyle bir imkan görünmüyor. Hollandalı’nın bu yönde gayreti olduğunu da düşünmüyorum. Arda’nın beş senedir beceremediği öfke denetimiyle, saha içindeki rolünü bir araya getirince “idari” sayılabilecek kaptanlığı bırakmasını öneriyorum. Dış koşullardan kolay etkilenen, gülüp geçebilebilecek konularda parlama noktasına gelen, taraftarına küsen Arda sadece futbola yoğunlaşmalıdır. Aksi durumda rakip oyuncu-taraftar ve hakemlerle sık sık karşı karşıya gelecektir. Arda, Bülent Korkmaz-Cüneyt Tanman olgunluğu ve öfke denetimine ulaşana dek kaptanlık bazubandını bırakmalıdır. Hassas konularda sürekli yardımını aldığım psikiyatr dostum Samet Köse’nin “yazmasan daha iyi olur” önerisini ilk kez dikkate almadığımı not düşmeliyim.