Zamanı geldi işte!

Maç öncesi oynanacak oyuna dair birkaç senaryo vardı ve maçın daha ilk yarısında en güçlü senaryo gerçekleşmiş oldu. Trabzonspor, Konyaspor önünde denediği, prova ettiği oyunu böylece bir hafta sonra başarıyla tekrar etme şansı buldu. Marafona ile en geriden oyun kurma isteğine, ısrarına devam eden Alanyaspor’un bu meydan okumasına, Trabzonspor anında ön alan baskısı ile cevap verdi. İlk golden sonra da ilk yarıda her şey Trabzonspor’un istediği gibi gelişti. Fırtına kasırgaya, goller sağanak haline dönüştü.

Daha bitmedi dediler

En zor deplasmanlarından birine, en yakın takipçisine üstünlük kurup giderken, kafalardaki ‘rehavet’ temalı tüm kara bulutları da ortadan kaldırmış oldular... Siz bakmayın oldu bitti bu iş diyenlere... Bitmedi daha der gibiydiler dün. Matematik ne diyorsa o der gibiydiler. Rakiplerine, spor kamuoyuna ilan eder gibiydiler. Tüm maçlarına sayısal anlamda garantileme durumu olmadan aynı ciddiyetle çıkacağının da açık mesajıydı Alanya maç skoru. İşin şakasının olmadığını, geçmiş deneyimleriyle; işin daha bitmediğini ancak yöresel ifadeyle ‘kolayladığını’ da kabul ederek verilen en son mesajdı...

Önlerinde kim durabilir?

Nwakaeme maç sonu röportajında ‘kupayı müzemize götürene kadar bize rahat yok’ demiş. İşin ciddiyetini bu denli içselleştirmiş bir oyuncu gurubunun önünde kim durabilir ki? Son cümlem Abdullah Avcı’ya... Hocam spor kamuoyuna şu mesajı mı veriyorsunuz; yılların tonlarca yükünü ve stresini yöneten biri olarak ‘bekleyin’ dedim ve son iki hafta doğru oyunumu, estetikle de birleştirdim. Hepsinin bir zamanı vardı. Zamanı geldi işte!