Yine sabır lazım

Kazanarak başlamak gerekiyordu. Kazanmasını da bildiler. Öyle ya da böyle. Rakip kendi kalesine attı. Trabzonspor kazandı. Ancak oyun hiç memnun etmedi. Bu oyunun daha çok gelişmesi lazım. Üzerinde çok çalışılması lazım. Trabzonspor’un alacak çok yolu var önünde. Seçenekler içinden en ideal olanı seçmiş Abdullah Avcı. Kadro bu. İdeali bu olan, taraftarın da beklediği kadro dizilimi ile başladı oyun. Abdullah Avcı oyuncularını tıpkı o dönemki şampiyonluğun fabrika ayarlarına döndürmesi hayli zaman alacak gibi. Bu kadro ile devre arasını görmek için; bu kadroya iyi bir orkestra şefi katana kadar portföyünden seçimlerle orta alanda arayışlar izlemeye devam edeceğiz. Görünen o ki bu takım hızlı oynayamıyor. Hızlı karar veremiyor. Yardımlaşmayı çok da bilmiyor. ‘Top rakipteyken’ eğitimi ile ‘top kendisindeyken’ eğitimlerine sıfırdan başlamak gerekiyor.

Onuachu’ya uygun değil

Onuachu’lu oyunun gerekleri bence yerine getirilmiyor. O halde Enis tercih edilebilir gibi duruyor. Benim özellikle dikkatimi çeken en önemli eksik; top Trabzonspor’da iken pas opsiyonlarının sıfır ya da kaleci Uğurcan olması haliydi. Elbette abartıyorum ancak Abdullah Avcı’nın özellikle bu hususu çözmesi aciliyet içeriyor. Erzurum maçıyla başladığı şampiyonluk yürüyüşünde bundan farklı değildi Abdullah Avcı. Zaman onun da hakkı. Yeni gelmedi geri geldi ama kucağında düzelteceği çok şey var şimdi.