Uğurcan da olmasa...

Lütuf gibi bir maç başlangıcı yaşayan ama gerisini getiremeyen bir Trabzonspor izledik. Ön alan baskısıyla rakibini hataya zorlayan ve öne geçen Trabzonsporlu oyuncular lider Galatasaray karşısında meslektaşları kadar becerikli olamadılar. Mücadele edemediler. Bakasetas-Siopis yine her zamanki gibi maksimum enerji sarf ederek arkadaşlarının da yerine koştular, mücadele ettiler. Onların da enerjisi bir yere kadar olacaktı öyle de oldu. Oyunun kontrolü tamamen Galatasaray’ın eline geçince atılan ilk golün moral motivasyonu da bitişi de erken oldu. Oyunda kontrol, atılan gol, akabinde penaltı golü ile topla daha iyi ve yerden oynayan Galatasaray zor bir iklimde stratejik bir galibiyet aldı.

Bu bile başarı

Trabzonspor’da mağlubiyetin anlattığı kadro mühendisliğine dair sıkıntılar bir kez daha görülmüş oldu. Kanadı olmayan, Lahtimi’nin orada henüz ya da sürekli oranın adamı olmadığı görülmüş oldu. Bekleri etkisiz, kanatları kırık, orta alanı alternatifsiz bir takımın şu hali bile büyük başarı denilebilir. Böylesi bir takımda iyi ki Uğurcan varmış dedirten bir büyük maç da bitmiş oldu. Kadro büyük değişim istiyor. Krizi avantaja çevirmek hala mümkün.Djaniny kendisi istedi, istemeyen oyuncularla da şimdiden veda etme şansı iyi değerlendirilmeli. Revize kadro, revize hedeflerle bu takım doğru işler yapabilir. Trabzonspor yeter ki karar verebilsin.