Önce verdi, sonra aldı

Açıkçası, karşılaşma öncesi öngördüğümüz ‘bol pozisyonlu maç olur’ iddiamıza birebir uygun bir 90 dakika oynandı. Karşılıklı birer puan ve birer eksikle tamamlanan karşılaşmadan daha fazla gol çıkmaması, oyuncuların beceri eksikleri kadar; kaleci performanslarıyla da direkt ilişkiliydi. Özellikle Uğurcan Çakır kazanılan bir puanın ana aktörüydü takımı adına.

Soyunma odasına gol yiyerek gitmenin moral bozması kadar doğal bir durum yok futbolda. Ancak bunun adeta psikolojik bir çöküntü oluşturması anlaşılır değildi. Oyunda ağırlığınızı hissettirmeye başladığı anlarda, sanırım daha da domine edebilmek niyetiyle; Hugo’nun yerine Berat’ı çekme hamlesi ve akabinde Berat’ın atılması ile sonuçlanan bu hamle hatası Abdullah Avcı’nın talihsizliğiydi. Ekuban, Djaniny ve özellikle de Nwakaeme’nin etkisiz oyunlarına rağmen değişikliklerde öncelenmemeleri de ayrı bir soru işaretiydi.

Başka yükler de var!

Neredeyse sahanın tümüne yakın bir alanını, enine ve boyuna geniş tutan Göztepe takımının Abdullah Avcı ve onun oyun planlarını olumsuz etkilediğini düşünüyorum. Elbette Edgar’ı bu kadar arayacaklarını kimse tahmin etmiyordu. Özellikle Berat’ın kendi öz performansı ve Berat’ı kullanma hatalarına rağmen Trabzonspor bir deplasmandan daha kaybetmeden dönüyor. Her zaman dediğimiz gibi, seneye ne taşıdığı önemli Trabzonspor’un... Bekler tamam ama başka yükleri de var bence!

Son olarak şunu da ilave edelim... Abdullah Avcı, bir hamlesiyle maçı veriyorken, bir başka hamlesiyle de 10 kişi kalmış takımına maç kazandırıyordu nerdeyse...