Gerçekçi olalım...

Trabzonspor’un bu yılki hedefleri malum. Bu hedeflerden bir Avrupa bileti çıkarmak mümkün. Mevcut kadronun bundan fazla bir hedef belirlemesi zor. Bu kadro ile yeni oyuncu kazanmak da hedefler içine alınır ise asıl başarı bu olur bundan sonra. Antalya’ya gelirken Onuachu’yu Afrika’ya uğurlamak zorunda kalmıştı Abdullah Avcı. Bir de plan dışı sakatlıkla Bakasetas da olamayınca; ‘Kazanırsa ne ala, kaybetmesinler kafi’ aşamasına gelindi! Kabul edelim ki... Bu kadro yapısı ve mühendisliği ile bu kadar. Daha geçen maç elinde Bakasetas ve Onuachu varken de çok fazlasını üretmen mümkün olmamışken, zorlu Antalya deplasmanından çıkan bir puan iyi. Kadronun gücü bu. Rotasyon şansın sıfır. Hem kadro gücün, hem de kadronun fiziksel gücü düşük olunca ortaya çıkan şeye razı gelmek en doğrusu.

Üretme problemi

Maçın başında öne geçen, korumaya çalışan, topa az sahip olan, rakip ceza sahası içinde ceza kesebilecek kadar giriş çıkış yapamayan Trabzonspor, bu 1 puanı lig üçüncülüğü açısında ileride hayırla anabilir. Bekler malum, Mendy-Berat üretmek ve savunmak noktasında vasat kalınca tablo normal bence. Trabzonspor önümüzdeki sezonun planlamasını yapıyor. Devre arası ya da sezon sonu alınacak tüm isimler şampiyonluk planı üzerine alınmalı. Gönderilecekler de öyle. Trabzonspor her ne olursa olsun gelecek seneye şunu net olarak taşıyacak; bu takım en kötü haliyle bile kaybetmeyen, kolay gol yemeyen bir takım. Seneye bu çok lazım olacak işte.