Umut hariç!

İlk yarı iyi başlar gibi oldu da, o görüntü çabuk bitti. Kötüydü yani! Futbolun ileri ülkeleri hangi tempoyla başlarsa, öyle devam ediyor. Ya bizde? Dün gece gördüğümüz gibi! Başlangıçta ‘elma şekeri’, az sonra da ‘sapı.’ Uzun lafın kısası berbat bir 35 dakikaya bakmak zorunda kaldık yani! Avrupa piyasasında olamayış nedenimizin, fiili örneğidir ilk 45 dakikanın özeti.

Güneş ve Hagi ‘vurun’ demiş. Sporcuları da vuruyor ama futbolun beline! Kaleye vuranlar da var. Var da; sonuç alınabilmesi için ya kalecinin basireti bağlanacak, ya da topun kısmeti açılacak. İki tarafta da ilginç adamlar var oysa. Fakat kimi terste başladı, ters gitti. Kimi ‘düz’ başladığı halde ters gitti! Trabzonspor galibiyeti adını ‘sabır futbolu’ diye yorumlayacaklara inanmam. Bunca masraf, bunca ilgi ve futbolun gerçek karşılığı yok. Sergilenen oyun ‘hamiline çek’ olsa, alayının arkasına ‘karşılıksız’ yazılır ve bu işin müsebibleri içeri tıkılırdı. ‘Serkan, hele hele Umut’ tamamen hariç! 2 gol attı, işini yaptı O.

Hedef ne? Güneş ‘Liderliğe’, Hagi’de ümide! ‘Ümide’ ama nasıl bir anlayıştı dün geceki? Türkiye’de para gani, yayınlar HD ama izlenen futbol tencere kapağı antenli, siyah-beyaz futbol zamanı gibi...

İşi kişisel hata bitirir gibi gözükürken, ihaleyi Servet aldı! Malı Engin kaptı, Umut’da attı 1-0. Takke düşüp, kel görününce bir tane daha, al sana 2-0... Külliyen berbat futbola rağmen, Trabzonspor ve Şenol Güneş kutlanmalı. Lider şimdi onlar. Hagi mi? Dün gece tanıyamadım! Tekrarı olmaz inşallah.