Rüyalar gerçek olsa!

Etraflıca bilgi sahibi olmadığımız konuda, kendi bildiğimizi dikte etmeye meraklıyız. Bilgi hamili olmadan; fikir sahibi, kanaat önderi olma hali yani! Evinde Adana Demir yenilgisi yaşayan Giresunspor hakkında, hangimiz kolay lokma olacağı kanaatiyle ASY NEF‘e gelmedi? Oysa Hakan Keleş’in 3 senedir mütevazi kadrosuyla, mükemmel işler ürettiğini düşünmeli, Galatasaray’la ligde 4 kez karşılaşıp; iki defa yendiğini de hatırlamalıydık! 0-0 berabere gelinen 60. dakikadan itibaren galiba hatırladık!

İlk yarıda Oliveira’nın üst direkten dönen serbest vuruşu ve Kerem’in şutunu Onurcan’ın şahane kurtarışı aklımda kalandı. Başka? Karmaşa! Yunus ve Kerem kenar yerine; rakip ceza alanı içinde, kenarında, orasında, burasında konuşlandı. Oralarda Seferovic, Emre zaten vardı. E bir de Alper, Perez, Sergen, Hayrullah kalıplı savunma hattı. Aralarda Oliveira, Midtsjö, Boey, Aanholt, Mejia, Traore salınınca Yeşil-Beyazlı alanda bırak gol atmayı, nefes alacak yer bile kalmadı. 66’da Seferovic hasbel kader golü kokladı, olmadı. Gomis ise boştaydı!

77’de Abdülkerim’in fahiş hatasını Borja affetmedi, Giresunspor’u 1-0 öne geçirdi. Onurcan 81’de Seferovic kafa vuruşunda ‘gecenin yıldızı benim’ dedi. Mertens vuruşları, dalışları netice vermedi. 90+8'inci dakika tamcehennemazabıydı ama Çotanaklar değil Galatasaraylılar için hüsran vaktidir yine: 0-1 Açık ve net; Abrakadabra değil, çalışmak, fizik güç ve konsantrasyon kurtarır Aslan’ı…