Kıymeti kalmaz

Peki yanlış seçimler ve düzelmesi gerekenler yok mu? Olmaz mı? Elbette var. Mesela son otuz dakikalık periyotlar felaket tamtamlarını dinlemekten farksız. Oysa Galatsaraylı huzurlu ve sakin yaşamak ister o son anları. Panik içinde değil. Üç puan çok önemli. Çok önemli artık. Oyunun elden gittiğini gören rakip, tam kafası koparılmamış tavuk gibi çırpınmakta. Ya işi 2-0, 3-0 yapacak, kelleyi tam alacak ya da doğru önlemler uygulayacaksın. Rakip arka bahçeyi mevlaya teslim etmiş. Kimi var, kimi yok senin alanında. Böyle durumlarda zaten harman yerine dönmüş kendi sahana savunmacı sokmasana... Al Arif Erdem’i sal karşıya, keklik gibi avlasın. Deneyim var, çabukluk var, kalite var, çalım var. Eeee, daha ne arıyor, ne istiyorsun? Altmış - Yetmiş dakika anası ağlamış Cihan, Song, Tomas ve Orhan Ak’ın nefes alma, soluklanma hakkı yok mu? Petre’nin futbolculuğundan yana kuşkum yok. Ama böylesine kritik oyunlarda maç eksiğinden yana korkum var. Bir anlık boşluk, sonra yandı gitti keten helva. Rakibin kontrolu kaybettiği zaman birimlerini ancak ustaların becerisiyle geçebilirsin. Bunu da en iyi bilenlerden birisi değil misin Hagi? Gelelim Ümit Karan meselesine. Bu çocuk kontrol altına alınmalı ve mutlaka da kullanılmalı. Önümüzde kış var, çamur var. Bir sürü de zorlu saha şartları var. Böyle puslu ortamlarda ‘Karan’lıktan çıkaracak meziyetler Karan da var. Onu boşvermeye yönelik her davranış Ümit’e pusulayı iyice şaşırtacak. Sonuçta milyon doları boşu boşuna ödeyecek Galatasaray da zararlı çıkacak. Yazık değil mi? Gheorghe Hagi, Ümit Karan ve Saidou ile ilgili bakış açısını bir daha gözden geçirmeli. İkisi de gerektiğinde olmazsa olmaz adamlar. Kimsede böyle bir lüks olmaz, olmamalı. Gözü sırf Galatasaraylı futbolcu ve teknik adama bakan, o nedenle de sağa sola çarpanlara far ayarı şart. Bizim Tükenmez hoca da her tarafa baktığı halde bir tek Hagi’ye takılıyor. Daum’un geçmişte Sadi Tekelioğlu’na, şimdi de Galatasaray teknik kodrosuna yaptığına ‘nezaketsizlik’ denmez de, ne denir, centilmenlik mi?