Gönül yarası...

Türk Milli Takımı’nın Güney Afrika yolundan dönmesi gönül yarası, dün gecenin futbolu da içimizdeki hicranın yansımasıdır. Bizlerin dahi sıfırı tükettiği saatlerde, sporcularımızdan nasıl bir mücadele bekleyecektik ki? Üstelik mükemmel bir şapşallık gösterisiyle ‘ofsayt’ gole yol veren bir de hakem var sahada.

Ehhh... Bizimkilerin de Allah selamet versin, pek değil hiç tutulacak yerleri yok. Bu takımın uzun süredir santrforu da yok. Patlayan forvet deniyor ama onu da beceremiyoruz. Bu iş için gereken çabukluk olmayınca, düşüne düşüne yol almaya çabalıyorlar. Bu sefer; ya erken patlıyor ya da topu rakibe kaptırıyorlar. Golü de öyle yedik zaten. Hakem düdük çalmalıydı diye düşünen Tuncay, durumu seyreden arkadaşları ve Mpenza’nın golü. Milli değil amatör düzeyde dahi her işi hakeme bırakır, önlemini almazsan bedeli olur... Ödetirler.

Yanarım yanarım binlerce kilometre yoldan Ay-Yıldız’ın peşine gelen insanlarımızın üzüntüsüne yanarım... Köln, Frankfurt, Berlin... Her taraftan geldiler ve ülkelerini desteklediler. Sonra hüsran dolu döndüler!

Almanya’da olamayan futbolumuz, Afrika’da da olmayacak. Nedenleri doğru kritize eder ve paylaşırsak, geleceği hazırlarız. Bu konuda TFF, medya, üniversiteler ve tüm yetkili organlar birlik içinde gerekeni yapmalı. Tek yetkili organ felsefesi yaramıyor bize!.. Yine Mpenza ve 2-0’la veda!