Futbol bienali...

Bilirsiniz mutlaka. Bienal 2 yılda bir düzenlenen, çağdaşlığa elbette sanata kapısı sonsuza dek açık bir yapı. Anlatman gerekenden fazlasını anlatma, göstermen gerekenden fazlasını ustaca gösterme hali de denilebilir yani. Dün gecenin bilinenlerden tek farkı 2 yılda bir değil de, arada bir tekrarlanması sanki! Draga İgor Galatasaray’ı; sade ama basit olmayan, yalın ama asla yavan gözükmeyen bir şıklığı sahnelediği gibi... Belhanda, Feghouli, Gomis ve Maicon gibi ustalarla, futbol sanatı değerlerine de, lezzet çeşnisi katıyor. 9’ncu dakikada kullanılan GS korneri; akıl ve sanat şık konsept gösterisi değil miydi?

Samba zerafeti!

Orta alanda yaptığı baskıyla, her an Sarı-Kırmızılı ekibi hataya sürükleyen bir duruş ve tadına doyulmaz heyecan. İlk köşe vuruşunu kullanan, 3’te ilk gol tehlikesi oluşturan taraf Karabükspor oldu ve böylesi dinamizme, iş ciddiyetine saygı duyulmalı. 17’de Linnes’in harcını attığı pozisyonda, Feghouli 1- 0’ı sağladı. 19’da Torje vurdu ama Muslera klastı. 20’de Maicon gol vuruşuna, adeta Samba zerafeti kattı: 2-0. İşte bu skora karşın yiğitçe dimdik direnç örnekledi, Mavi Ateş’in yılmaz emekçileri. Yatabara 27’de hataya zorlama ve azmin zaferi damgalı bir gol attı. Futbol Bienaline renk kattı: 2-1 84’te Serozov penaltıdan 2-2’yi sağladı.

Analarının ak sütü...

Penaltıya neden olan Maicon 90+’da Galatasaray’ı 3-2’ye taşıdı ve Futbol Bienali sonlandı... Müthiş bir futbol sanatından esintiler bırakıp, tadı sanırım herkesin damaklarında kaldı... Bu mükemmelliğin iki teknik adamı İgor Tudor ve Levent Açıkgöz’ü kutlamak futbol etiği adına farzdır, haklarıdır... Analarının ak sütü gibi...