Ermander ve Dermander!

Eğer Ufuk’un mükemmel kurtarışı olmasa, ya da Ermander topa gereği gibi vursa daha ilk yarıda, Galatasaray golü yemiş olacaktı! Sarı-Kırmızılı savunma ikinci yarıya da gaflet uykusunda başlayınca, bu kez Ufuk yetişemedi zaten Ermander de affetmedi 0-1. Böylesi yüksek kalibreli bir yapının, savunma arkasına bu kadar adam kaçırmasına önce ‘gaflet’, devamı halinde de ‘derin uyku’ desem, bu teşbihte hata var mı?
Oysa geceye etkili başlamıştı ev sahibi. İlk 25 dakika Sivasspor bırakın gol tehlikesini, doğru dürüst rakip alana dahi geçememişti. ‘Cıvıl cıvıl İstiklal Caddesi, ama onca kalabalık ve gelen gidene rağmen sefte bile yapamayan dükkan sahibi. Gelen geçen olmamasına rağmen sabırla bekleyen fakat şans bulduğu anda sefte eden, kuytu sokaktaki!’ İşte buna benzer bir Kupa vakası yaşandı dün gece!
Rakip alanı gezi alanı haline getiren Galatasaray ve karşı tarafa ara sıra uğrayan Sivasspor. Az ama pek iş yaptı Sivaslı’lar.
Elmander’e, Dermander derim ya zaman zaman! Bu sıfatın ne kadar doğru olduğuna, bir kez daha şahit oldum dün gece. ‘Oynamayan futbolcuyu konuşmamak lazım!’ derler ya! Ama bu adam Elmander ise konuşmak lazım. Çünkü Çalımbay’ın Ermander’ini gördükçe, ‘Terim’in Dermander’i de olsaydı keşke’ diye düşünmemek mümkün mü? Riera’nın bezgin, Aydın’ın gayretli ve gezgin olduğu forvet tiplemesini golle sevindirecek kimsecikler olmadı. Aydın gitti Riera kaldı! Melo’nun sağladığı savunma derinliğini sağlayan da olmadı. Olmayınca 40. dakikadan sonra Aslan sustu, Aşık Veysel’in torunları da şakıdı. Abitoğlu’nun iyi bir yönetim örneklediğini, Ujfalusi’nin de kaybettiği her fizik kavgadan sonra, sinirlenmemesi gerektiğini düşünüyorum.
Eleme kapışmasında yapmaları gereken her şeyi doğru uygulayan, Çalımbay ve sporcuları tek kelimeyle turu haketti. Kutlamak lazım.