Cim Bom Bom'um benim!

Tribünler “Cim Bom Bom’um benim” seslenişi sonrası keşke söyle devam etseydi: Söylesene aslanım, neyin var senin... Galatasaray, Özdilek ekibi egemenliğine yine boyun eğdi. Sahadaki futbol değerleri Antalyaspor adına daha etkindi. Bu doğru da zaten son dakikada Veysel tarafından belgelenmedi mi?

Böyle karmaşa olmamalı. Serbest vuruşları kullanacak isim bile belli değil. Aslında kimin sözü geçiyor, o da belli değil. Örnek; Arda ve Keita arasındaki söyleşi. Ama mühim değil, nasılsa koskoca bir 90 dakika daha var. Bulurlar! Bu vaziyet kaptanı oyundan düşürdü ama o da mühim değil! Mühim olan kasanın, kaptanın satışıyla doldurulması. Çok değil dedim de... Caner’in karıştığı, Necati işi ve topun kola çarpması da ceza gerektiren bir durum değil. Her iki Caner duruşu da doğru, Necati ve top yanlıştır. Özkalfa’yı kutlamak gerek. Asla kafa kola gelmedi. Hatta ilk yarı ızdırabını bile uzatmadı, 45’te bitirdi. Bu arada Jedinak da dua etsin ki, sayılmayan golde ‘Uzun Co’ sadece itti!

Galatasaray’ın temposu öyle düştü ki, bir pil reklamını anımsadım! Kaliteli diye dünya para sayılan ‘Markalin’ piller tükendi. Aslında çok önceden tükendi de, saf ve bakir taraftar yeni farketti! Eee, sihirbaz namlı yönetici, “Teknik, ama dayanıksızları aldık, yanlış yaptık” demişti ya! Şimdi de ‘Alkalin’ olanına baksın.

Necati nasıl da haybeye gönderildi? Seneye fener gibi ışıldayacak ve kulüpte hiç kimse yine pişman olmayacak. Pişmanlık müessesesi iptal edilmiştir çünkü!

İmdada eski renktaş Yalçın yetişti. Sanırım Uzun Co’dan korktu. Oysa gerek yoktu. Çünkü arkası dönüktü Brezilyalı’nın. Taraftar “GOOOOOOO...” dedi kaldı. ‘L’ Antalyalılar’a kaldı. Cim Bom’un keyfine Tita limon sıktı!: 1-1. Sihirbaz ‘alkalin’ ararken, Şifo’nun ‘Veyselin’i işi bitirmiş ve Galatasaray bir kez daha yenilmiştir: 1-2!