Beygirler bile!

Yaklaşık 10 yılı buldu dostluğumuz. Yine buralardayım. Sağolsun Temel, elinden geleni esirgemez dostları için. Sağa sola dolaşıp duruyoruz. Önceki gün “Seni çok güzel bir yere götüreceğim abi” dedi. “Tamam kardeşim. Sen ne dersen, o olur” cevabını verdim. 10-15 dakikalık yol sonrası saray benzeri bir binanın avlusundaydık. O gidip biletleri aldı, beraberce, bilmem ne zamandan kalma büyükçe bir binaya -hatta ahırda diyebilirim- girdik. Merdivenleri çıktık, klasik müzik çalınan ilginç bir mekandayız. Aynı sinema balkonu gibi çepeçevre ahşap bir yapı. Dikdörtgen biçiminde ve aşağıda kumluk bir alan. Temel “Ha bura beygirlerin müzikle oynadığı yerdir” dedi. İçimden, “Be kardeşim ne işimiz var burada. Madem bir güzellik yapacaktın, ‘go go girls’ gösterisine götürseydin keşke” diye geçirmediysem yalan olur. Neyse balkon doldu. Üstte bir kat daha var, o da doldu. Klasik müzik devam ediyor. Biz aşağı doğru bakıyoruz. Derken, bir anons yine klasik müzik, izleyenlerde çıt yok. Avusturya İmparatorluğu’nun saray muhafızları ve altlarında birbirinden alımlı, gerçekten görülmeye değer küheylanlar. Klasik müzik eşliğinde öyle bir dans edip, öyle bir olağanüstü gösteri sunuyorlar ki, anlatabilmem mümkün değil. Bu nasıl disiplin, bu nasıl anlayış, bu nasıl saygıdır be birader... Büyülenmiş gibi baktım ve birden hüngür hüngür ağlamaya başladım. Temel, “Şışt abi ne oldu, ne yapıyorsun!” diyor. Ben iki göz iki çeşme gidiyorum! Japon, Koreli, Çinli, Amerikalı ve bir kısım Hintli gösteriyi bıraktı beni izliyor. Herkes şaşkın. Kimse çözemiyor bana ne olduğunu. Mozart, Johan Strauss’tan müzik dinletisi. Raks eden atlar ve ağlayan Oğuz Dizer... Temel “Ha bu yaptığın ayıp. Erkek adam ağlar mı! Rezil ettin bizi elin turistine” diyor. Diyor da beni bir türlü kesemiyor, soruyor: “Allahaşkına ha çan ne var bunda?” Hıçkırıklar içinde cevap verdim: “Yahu Temel, Avusturya’nın beygirleri bile Mozart’ı, Strauss’u öğrenmiş. Eserleri eşliğinde saygıyla raksetmeyi bile becermiş. Bizim memlekette bırak beygirleri, kimi insanlar bile bu ülkeye hizmet eden değerlerin kıymetini öğrenemediği gibi bir de ‘vatan haini’ yaftasını takabiliyor. Ben ağlamayayım da kim ağlasın! Temel de ağlamaya başladı.