Aras kargo...

Evet sevgili dostlar... Galatasaray basketbol takımının sıkıntılarına kahrolur, neden koskoca camiadan bir ‘Aras Kargo’ örneği çıkmaz diye üzülürken diğer taraftan sporun erdemi adına, Sarı-Lacivertli basketbolcuları bağrına basanlara saygı duyuyor, açıkçası Aydın Örs, Ömer ve arkadaşları başarılı oldukça da seviniyorum. İnşallah Galatasaraylı olduğunu iddia eden firmalar ortaya çıkar da, basketbolcuların 10 senedir üzüntüyle izlediğim çileleri sona erer. Pazartesi günü erken saatlerde Coşkun Özarı, İsmet Tongo ve ben Galatasaray’ı gözlemlemek üzere Florya’ya gittik. Yok canım futbol değerlerini değil. O kolay iş. Biz farklı pencerelerden bakalım dedik. Sonuç mu? Koskocaman bir ayıp. “Galatasaray terbiyesi, etiği ve duayenleri adına yapamayacağım hiç bir şey olamaz” diyen Özhan Canaydın önce kulüp bünyesindeki işçi, memur ve benzeri statüdeki maaşlı adamlarına Galatasaray terbiyesi ve gelenekleri nedir, öğretecek. Teknik adam, şampiyonluklar, kupalar, maçlar kazanımında büyük katkılar yapmış olabilir. Yapacak da olabilir. Fakat, Galatasaray’ı Galatasaray yapan değerler sadece bunlar değil ki! Öğrenilmesi ve öğretilmesi gereken çoook şey var daha. Fair Play ödüllerinden her fırsatta söz ettiğimiz Başkan portresi, mahiyetindeki sorumluya da bir şeyler öğretmeliydi. Hiç olmazsa nezaketi, centilmenliği! Coşkun Özarı okulda, takımda, milli formada yıllarca Galatasaray adına mücadele etti... Sonra, hocaların hocası ünvanı... Burada yazmama gerek yok. Tarih zaten yazmış. Gheorge Hagi’yi de tarih yazacak... Yazacak da, adamlık kantarında ne yazacak? Galatasaray’ın makus talihi! Teknik adamdaki ikinci kimliğin, hani o bastırılmış duyguların devreye girmesi günleri yine geldi. Geldi de... Hiç de hoş gelmedi!