Ağlasandaaaaa... Sızlasandaaaaa...

Mahallenin kuytu köşesinde buluştular. Biri ‘İşi bu gece mi halledeceğiz?’ diye sordu. Diğeri ‘Elbette’ dedi. Öteki ‘Yahu bir düşünsek mi? 5 kuşaktan beri dede yadigarı!’ ‘Sus ulan başlarım yadigarından, yolsuzluktan gebereceğiz, biz gebereceğimize orası yansın!’ Ertesi gün gazeteler ‘Bir tarihi ev daha gitti.’ Sonra yerine biblosu, bahçeye de gökdelen dikildi!

Lacivertlerini giydi ve karısına ‘Bugün mecliste, şu imarı çıkarttık mı, döndük köşeyi.’ Kadın ‘Ama ağaçlar, anılar, binalar?’ ‘Başlarım otantik tutkundan, imari moderenleşme hamlemize taş mı koyacan? Höst!’ Sustu kadın. Ağaçlar ve yeşillik te sustu!

‘Bu stadyumun bakımı şart’ dedi bir yönetici. Cevap verdi diğeri ‘Ne bakımı arkadaş? İdare eder böyle. Bakım parasıyla yaldızlı 2 yabancı kaptırır, üzerine de hocayı bile tazminatıyla kovarız.’ Yaldızlılar ve hocaya milyon dolarlar gitti, tesis kaderine terk edildi. Ucundan kenarından boyadılar ve ‘Yıkılması şart!’ fikrini perçinlediler. Yıkıyorlar şimdi!

Evini yakan aile fertleri ‘Ocağımızı yakan yansın’ derken, meclis üyesi ‘Doğayı, yeşili, tarihimizi koruyacağız. Bunun için seçildik’ dedi. Kulüp yöneticileri de ‘Anılar, ahlar, vahlar arasında ağladı ve senaryoyu bitirdi!’ Bir sürü de ‘Ağladım, sızladım, kahroldum’ yazıları. Oysa ‘Ağlasandaaaa, sızlasandaaaa’ ülkemizde böyle yazılır ve oynanır filimler. Aynen ana babası için sağlığında gereğini yapmayıp, vefatı sonrası kendini yerden yere vuran modeller senaryosu yani. ‘Yalan rüzgarı’ filimi.

Ali Sami Yen yıkıldığında, ben de üzüldüm. Üzüldüm de riyakarlık, vefasızlık, sahtekarlık gösterileri ve ülkemiz değerlerine sahip çıkamadığımız için üzüldüm. İnsanların nasıl da kolay kandıklarına ve sadece sahneye bakıp, körelme inatlarına üzüldüm. Böylesi daha kolay sanki! Yıpranmaz, kaportası bitik ama dingili sağlam kamyon gibi ortada kalır, hurdaya çıktığını anlamazsın!

Eksiği çok, havası bol yeni stada gidiyoruz bugün. Önce bina inşa edip, sonra yol düşünen anlayış hakim ya bizde! Yine yol sorunu var. Yolunu bulup hiç sorun yaşamayanlar da var! Neyse... Yolunu bulamayanlara sesleniyorum. Askeri bölgeye dikkat edin! Nöbetçi ‘Parola?’ sorar ‘Havaya girip ‘Cim Bom’ der, nallanırsınız. Cendere yoluna düşerseniz damperliler mermiden beter ezer, TEM’de de öyle! Olimpiyat alanından daha sakat bir bölge yani...O nedenle metroya devam, ağlamaya son!

Yaşasın Aslantepe’de... Binayla olsaydı İzmir sporu Halkapınar’la, Düseldorf stadıyla abad olurdu. Yani? Uyanmak lazım yani!