Acı gazı!

Özellikle ilk yarıda buluştuğum topları doğru dürüst kullanamadım ve golü atamadım! Sadece ben mi? Adnan Polat, Ali Haşhaş, Amigo Sabahattin, Osman Şenher ve Gökmen Özdenak’da... Hadi Gökmen abi gol kaçırmaya amadedir de, biz atmalıydık! Ukrayina stadının tribünleri pek de uzak sayılmazdı çünkü rakip kaleye. Galatasaray ilk 45 dakika rakibine pozisyon, birbirine de doğru dürüst pas vermedi. Böylesi ‘dan-dun’ için bunca masrafa ne gerek var, anlamak zor.

Karpaty daha iyi pas yapıyor, daha doğru işler üretiyor ve bizleri tedirgin ediyor, üstelik de eliyorsa, Edmundo ve ekibi ne iş yapar? Aslında bu denli havalı ve pahalı futbolculara da ihtiyaç yok ki. Polat ve heyetinin 100 milyon üstü harcamayla yakaladığı başarıyı Karpaty kaça hallediyor irdelemek lazım. İki pas yapıp, üçüncüyü mutlaka tribüne ya da rakibe atan bir Sarı-Kırmızılı arma!

İkinci yarı bize doğru pas yapmadılar ve birbirlerini biraz daha fazla gördüler. İstinye park ve Nişantaşı civarındaki kadar olmasa da! İşte bu görüşmeler esnasında kanatlı ped(!) pardon Mercedes, AMG tesisatlı CLK sohbetlerinden artan zamanda, Karpaty kalesinde de gol arayıp Aydın’la da buldular. Üstelik dakika 90, sık maçayı kurtar turu ama nerede? Hakan Balta yaşam biçimi haline getirdiği baltalıklardan bir yenisini, belki de uzun süre unutulamayacak olanını örnekledi ve Galatasaray’ın ipini çekti.

Balta’nın operasyonu idam sehpasındaki faninin altındaki sandalyeye tekmeyi atan cellatın yaptığından farksızdır. ‘Yani sehpaya kadar nasıl gelindi?’ O tarafa bakılmalıdır. ‘Şak şaaaak’ dönemi bitti, şimdi ‘Zoooooort’ günleri başladı... Tatlı yemenin acı gazı derler ya!