Vay Fernandes, Ah Fernandes

Halbuki Ernst ve Necip’ten daha ideal ve daha güçlü yapı oluşturmak kağıt üzerinde kolay değil.

Peki neden bu durum ortaya çıktı?

Çünkü bir ekibin, özellikle de favori bir evsahibiyse orta sahada üstünlük sağlaması kanat savunmacılarının orta sahanın bir parçası gibi oynamasıyla mümkün olabilir. Ama Beşiktaş savunmasının iki kanadı 2 sebeple tedirgindi. Egemen’in yokluğu ve Ersan’ın hatalarla oyuna başlaması. Ayrıca önden yardım alamıyor oluşları.

Dolayısıyla Fernandes yardımcı bulamadı. Oyun kurulamadı. Ve Portekizli sinirlendirdi. Ancak derbi öncesi bu kadar kendisini kaybetmesi kabul edilemez. Takımın neredeyse yarısı o. Ve dün o sarı kartın çıktığını gören Galatasaray teknik heyeti maçı kazanmış gibi yerlerinden zıplamış olmalı. Ben
onların yerinde olsam öyle yapardım.

Sarı kartın çıktığı ikinci yarıda siniri dinmese de Fernandes oyuna girebildi. Çünkü ikinci yarıda
sakatlanana kadar Tanju ve Ekrem ileri çıkmaya rakip alana yerleşmeye başladılar. Hurşut
ve Zec durdu. Beşiktaş’ın yarattığı baskı Gençlerbirliğinin kontratak sürekliliği sağlamayışı, dolayısıyla rakip savunma için bir tehdit oluşturmamaları sebebiyle pozisyonlar çıkardı.

İdeal kadrosundan bu kadar uzak ve sürekli hata yapan bir savunma hattının bu kadar cesur
oynaması övgüyü hak ediyor. Ancak Simao ve Quaresma’nın savunmadaki arkadaşlarının
katkılarına defansif karşılık vermeyişleri de can sıkıcı.

Çünkü bu sebeple bir hücum zenginliği ve goller geliyor. Ve övgüyü ileridekiler topluyor. Ama hücum hattı aynı karşılığı vermeyince savunma ayakta kalamıyor.

Beşiktaş’ın Türkiye Ligi’nde iki yıldır boğuştuğu çıkmaz bu işte...