Santrfor takası lazımdı

Dün iki takımın aradığı santrforlar rakiplerinde oynuyordu. Fenerbahçe topa sahip olup, Selçuk ve Topal’ı 3. bölge sınırına kadar çıkardı. Gökhan’ın bezdiren çıkışları 36’da İshak’ın oyuna girişine kadar etki yaptı. 16 şut denediler, ki bu kendi sezon rekorları oldu. Diego, Alper ve Selçuk’un pas sayıları tüm Trabzonspor takımından fazlaydı (Opta). Ancak bu tabloyu skor tabelasına geçirecek gol ayağı yoktu. Karşı takımdaydı diyelim. Ceza sahası dışı ve içinde sürekli olarak baskıya maruz kalmadan, tehdit edilmeden top çevirdiler ancak vuruş kaliteleri çok sıradandı.

En çok topla oynayan Hakan!

Aynı şekilde hücum oyuncularından kurulu bir savunma takımı olan ve gömülü oynamak zorunda kalan Trabzonspor’un da Emenike gibi bir hızlı oyuncuya hayır demeyeceği kanaatindeyim. Özer ve Ekici’nin baskı altında kaybettikleri toplar, onlara Cardozo'yu kullandırtmadı çünkü. Egemen ve Alves’i de rakip alana taşıyan Fenerbahçe’yi kontra tehdidiyle tedirgin edemediler. Bunun sonucu Hakan Arıkan’ın, takımının en çok topla oynayan oyuncuları sıralamasında ilk 3’e girmesi oldu.

Sow stoper gibi çıkardı

İsmail Kartal skor sorununu Sow’u oyuna alarak çözmek istedi. Ancak oyundan çıkan Kuyt olunca orta saha direnci biraz da olsa düştü. Bu durumdan hoşnut kalmayınca da Meireles’i Diego’nun yerine oyuna alıp yine topa sahip oldu. Ancak vuruş kalitesi açısından Hakan Arıkan’ı çalıştırma seviyesinin üzerine çıkılamadı. Bu 2 değişiklik hem zaman kaybettirdi hem de yaratıcılık açısından Fenerbahçe’yi geriletti. Zira Diego tüm benliğiyle oyundaydı. Verilmeyen bir de penaltı kazanmıştı açık söylemek gerekirse. Bülent Yıldırım için şunu söylemek mümkün. Limiti sarı kart ve fauldü. Penaltı ve kırmızı kart zihninde yoktu.

Emenike ve Sow’un akıl almaz iki karambol pozisyonunu kale ağzından kaçırmasına ise bir şey söylemek zor. Emenike alıştırdı, ancak Sow’un son saniyede neredeyse bir stoper gibi çıkardığı topta, şansa kimse inanmaz.