Salih Kocaman'ın yıldıız olabilir

Geçen hafta oynanan maçın bir iç saha versiyonu gibi başladı mücadele. Bu kez Salih daha kendine güvenli ve basit oynayınca Fenebahçe geçen haftakinden de etkili oldu. Bu genç adamın geçen hafta oynadığı oyunun gelecek için nasıl umut veren işaretler taşıdığını yazmıştım. 360 dereceyi gören, sahayı/oyunu iyi ve hızlı okuyup analiz eden bir yetenekle karşı karşıyayız. Henüz becerilerinin aynı ölçüde gelişmemiş olması onun suçu değil kuşkusuz. Biz genç yetenekleri iyi işlemekte sorun yaşıyoruz. Ancak onun öğrenmeye açık bir zihne sahip olduğunu da dün gördük. Aykut Hoca’nın en büyük başarısı olabilir Salih... Elazığ maçına oranla çok daha basit oynadı ve çok etkili oldu. Şansı yaver gitse ilk yarıyı iki asist, bir golle kapatabilirdi. Ya da şöyle söyleyelim: Bu oyuna hafta sonu uyansa Fenerbahçe zirveye şimdi daha yakın olurdu.

Bursaspor’un Bellushi ve Batalla’sız sahada oluşu ev sahibinin iki önstoperinin oyuna daha çok katılmasını sağladı. Dolayısıyla iki gerçek orta saha gibi sahadaydılar. Bu, Salih’i rahatlattı. Özellikle de Meireles’in direkt oyunu. Topu hiç ezmeden hep doğru pasları verecek oyunu hızlandıracak işler yaptı. Zorlanmadan.

İlk yarıda eksik kalan, Semih’in moral ve fizik formuna rağmen, Sow uyumunun beklenen seviyede olmayışıydı. Hasan Ali büyük bir çabayla oyuna katılsa da, Orhan ve ondan beklenen hücum katkısının çıkmadığını söylemek lazım.

Mükemmel bir tablo

Fenerbahçe’nin iki kanat savunmacısı aynı zamanda iki hücum silahıdır. Hasan bu konuda sezon başına oranla daha iyi ama hâlâ bu seviyenin gerektirdiği halde değil. Önünde gidebileceği çok yol var ve bu yolu gidebilir.

İkinci yarıda Fenerbahçe açısından sevindirici olan Bursa’nın özellikle Edu’nun kaynağı olduğu baskıyı açabilmeleriydi.

Carson’ın direkten korkarak yediği gol sonrası bundan eser dahi kalmadı.

Beykan’ın oyuna girişi sonrası Semih’in pasıyla attığı güzel gol ve sonrası tabloysa mükemmel. Fenerbahçe ancak böyle tablolarla normalleşebilir. Devamı gelirse sorunları kalmaz.